می شکافددل نرگس به نگاهت زیرا
آسمان محوتماشای به راهت زیرا
برکه پوشیده سیاهی وبرون می آیی
مهربانو نگرانست به ماهت زیرا
کوه،شیرینٖ کم لحظه ی نارنجی تو
سرشب آینه ی شعله ی آهت زیرا
ماکه از(ع،ش،ق)فقط نقطه باران دیدیم
سرخوشا،هلهله ی گاه به گاهت زیرا
بی خبر این همه عاشق تن عریان بودند
لطف کن پیرهن راه به راهت زیرا
غزل پنجره باشاخه مهتاب شکفت
کوک کن سازدل ازسوزسه گاهت زیرا
گل سرخی به نشان درسبد این همه روز
زندگی یاگله یاغرق نگاهت زیرا
آسمان محوتماشای به راهت زیرا
برکه پوشیده سیاهی وبرون می آیی
مهربانو نگرانست به ماهت زیرا
کوه،شیرینٖ کم لحظه ی نارنجی تو
سرشب آینه ی شعله ی آهت زیرا
ماکه از(ع،ش،ق)فقط نقطه باران دیدیم
سرخوشا،هلهله ی گاه به گاهت زیرا
بی خبر این همه عاشق تن عریان بودند
لطف کن پیرهن راه به راهت زیرا
غزل پنجره باشاخه مهتاب شکفت
کوک کن سازدل ازسوزسه گاهت زیرا
گل سرخی به نشان درسبد این همه روز
زندگی یاگله یاغرق نگاهت زیرا
۹۶/۳/۲۴
شاعر سهیل بهنود
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
