سهراب عرب زاده.سرگشته. – یه سیبی خرده آدم ما پس ایدیم هی پساروشه

یکی بی آبرو آویده بُی صد وام و بدوَختی
همهِ بُی حالتِ رسوا پس ایدیم هی پساروشه

مو کربون رحم و رحمان و رحیمیِ تو آوم تا…
چنی بُی غصه و هیها پس ایدیم هی پساروشه

یه سیبی کینه تا یی حد؟یه سیبی جنگ بر پا که
بوِین بُی دهس و بُی هر پا پس ایدیم هی پساروشه

تو جورِی خر نکردی و زدی پُی کُر خر اشکهسه
که بُی ارسَل وَ جِی لالا پس ایدیم هی پساروشه

وَ هر چی دَس نهادن تا حرومِ یا که مکروهِ
وَ کُم گندیِ بو یک جا پس ایدیم هی پساروشه

بیو یی کینه یِ وردا وُ بخشش کن وَ جون سیریم
دلیلش تی خوتهِ ایما پس ایدیم هی پساروشه
سرگشته