سهراب عرب زاده.سرگشته. – چه بگم سی دله تنگم یه غزل خونی نی

بس که سرگشته و دیندای تونم زونی نی

همه دیدن که و عشقِ تو کلو آویدم

دله یی عاشقه تی نای دَ درمونی نی

او که از عشق دمی زد وُ خدا بی سی ما

رهت و بعدش منه دل رنگ وَ ایمونی نی

محرمی نی،دله خوم بُی دله خوم ایزنه گپ

دشمن آویده هَمِی ایل و دَ همخونی نی

عاشقی مثله یه دومِ منه بَنگی برهوت

خوته گیرش نکو جونم که مِنش دونی نی

سرگشته