سهراب عرب زاده.سرگشته. – د باور نیکنم عشقی وَ قلبم جا بگیره باز

وُ یا روزی دلم بُی غم،وَ غُصت پا بگیره باز

مِن یی دنیا عجب بخت و،عجب اقبال کج دارُم

د نیبینُم که سامونی،دلِ شیدا،بگیره باز

تشی بِر کِرد بُی رهتن که دیدش آسمون رهته

وَ یی مجنون د نیبو هم خَوَر لیلا بگیره باز

تمومِ دل خشی ما بی که مِن خومون،تو ایپلکی

دَ نیبو تا خَوَر مِن خو وَ دل ایما بگیره باز

رفیقی نی،کسی محتَل نواوو بارالها از کسی هرگز

دَ نیبینُم کسی باری وَ یی تی نا بگیره باز

وَ جون کندن گرفتارُم امیدی نی وَ بهبودی

کجا روزی،امیدی هم دله رسوا بگیره باز

سرگشته