خنده یِ لوو مونه هم آدم عیاش گرو
جون واموندمه سرباز قزلباش گرو
جون واموندمه سرباز قزلباش گرو
آدمل هر ..گله دیدن سر شاخَش چیدن
انتقامِ گللِ هم گله خشخاش گرو
بُی غمش گروِسم و دردمه نقاشی که
مو کشیدُم غمه اما گُله نقاش گرو
خوشه نی تا بزنهِ زخم زبون یی دلمه
زخم زَن مُردم و هی جاشه نمک پاش گرو
دله یی دشمنَلهِ شاد که تا خنده کُنن
خندسن اهله ولات از مو و شاباش گرو
سرگشته
شاعر سهراب عرب زاده.سرگشته.
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
