سمیه جلالی – آیدای شعر

تو حالِ بی مَثَلِ موج های دریایی
عروسِ چله نشینِ خدایِ دریایی

افق تو را متولد شد و شفق بارید
غروبِ پر تپشِ ناخدای دریایی

به گوشِ قاصدکان نشسته در ساحل
صدای جفتی و ساز و نوای دریایی

برقص روی شن و ماسه های بارانی
تو که تقدّسِ حال و هوایِ دریایی

به شعر و قصه ی حور و پری نیازی نیست
تو شاه بیتِ غزل، آیدای دریایی

#سمیه_جلالی