ایدریغــــا سینهها،پُر دردشد
رنگِرخسارِ جمــــاعت،زردشد
خانههامیدانِجنگیباطلاست
کیمـیایِ این زمـــــانه مَرد شد
پیشِرو یکحرفْپشتِسَر دگر
دستهایگـــرمِ مَردُمسرد شد
کَسبهفکرِمشکلِهمسایهنیست
غرقِافکارِ خودش ،هر فــردشد
احتــــرام پـیـــرها ، نابـــود شد
بیریـا و با محبت ، طــــرد شد
کُنبهاعمـالِ خودت حــامی نظر
سهمِهــــرکَس هر چهکهآوَرْدْشد
بازتابِکارِ مــا ، تــــقدیر مــاست
حاصلِهر کَس هــر آنچهکَرد شد
شاعر سلیمان محمدحسنی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو