☘☘☘
☘«*»«*»«*»«*»☘
☘
آن چَشمانِ غَزل گونه چه از جانمان خواهد …
گویا خواهانِ آن است که عمرمان را کاهَد …
در گلشنِ مهر و محبّت به دنبالِ «تویی» میگشتیم …
اُمید است ، که در باغِ معرفت ما را در یابد …
می گفتیم به روزگار آزمونی به فراغ نگیرد ما را …
همه از بَهر شدیم و مقبول به درگاهِ آنکه میباید …
هستی و مستی همه در چشم او پنهان بود …
گفتیم که مقبول بدارد مارا ،گفتا به عِشوه شاید …
ـــــــــــــعیده تفضّلی نیک
❄️❄️
شاعر سعیده تفضّلی نیک (باران)
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
