سعیده تفضّلی نیک (باران) – شیخِ صنعانِ وجود

گَشته مجنون زِ نگاهش شیخِ صنعانِ وجود
زده بر ریشـــهء جـانـم ، تبرِ بے ثمرے

منِ به چَشمِ چون غزالش دل بِدادم امّا
در برم از غمِ او مانـــده شبِ بے سحرے

آخر ای خانه اَت آباد گناهـم به چه بود؟!
که زِ من کوریِ چَشم ماند و شکسته کمرے

در ضمیرِ خسته اَم مانده خیالت به کمین
پیشکشِ عشقِ تو بوده غم و این دربه درے

حالِ ما گر چه غمین است، نباشد غــمِ تو
کَز تبِ عشقِ تو مانده هجر و پیرانه سرے

✍ #سعیده تفضـلی نیک