سعیده تفضّلی نیک (باران) – آهوےِ چَشمِ تو

تا ڪہ یکدم چَشمِ تو دیدم و آن حضرتِ عشق
پای کوبان سو؎ِ دل آمد و در سینهٔ تنگم جا شد

آنڪہ از #عشق ، بسے توبه بڪرد از هجرت
حال با آمدنت ، زنده دل و لیلاےِ پُر سودا شد

در رخِ زیبا؎ِ تو آن طرحِ لطیفِ خنده ات جا دارد
این همان معجزه و باعثِ در جهانِ من غوغا شد

ترسِ از آهـــو؎ِ چَشمِ تو ، مرا #پیـــرم ڪرد
او همان غزالِ وحشیست که از عشقِ تو بی پروا شد

✍ #سعیده_تفضـلی_نیڪ