خــوشــا وقـت شــوریـدگـان غـمـشاگــر زخــم بــیـنـنـد و گــر مــرهـمــشگــدایــانــی از پــادشــاهــی نــفــوربــه امــیــدش انــدر گــدایــی صــبـــ…
| خــوشــا وقـت شــوریـدگـان غـمـش | اگــر زخــم بــیـنـنـد و گــر مــرهـمــش |
| گــدایــانــی از پــادشــاهــی نــفــور | بــه امــیــدش انــدر گــدایــی صــبـــور |
| دمــادم شـــراب الــم در کـــشـــنــد | وگــر تــلــخ بــیـنــنــد دم در کــشــنــد |
| بــلــای خــمـارســت در عــیـش مـل | ســلــحــدار خــارســت بــا شــاه گــل |
| نه تلخ است صبری که بر یاد اوست | که تلخی شکر باشد از دست دوست |
| مـلــامـت کــشــانـنـد مـســتــان یـار | ســبــک تــر بــرد اشـتــر مـســت بــار |
| اســیـرش نــخــواهـد رهـایـی زبــنـد | شــکـارش نـجــویـد خــلـاص از کـمـنـد |
| ســلـاطــیـن عــزلـت، گـدایـان حــی | مــنــازل شــنـاســان گــم کــرده پــی |
| بـه سـر وقتـشان خـلق کی ره بـرند | کـه چـون آب حـیوان بـه ظـلـمت درند؟ |
| چـو بـیـت الـمـقـدس درون پـر قـبـاب | رهـــا کـــرده دیـــوار بـــیـــرون خـــراب |
| چـو پــروانـه آتـش بــه خـود در زنـنـد | نـه چـون کـرم پـیـلـه بـه خـود بـرتـنـنـد |
| دلـــــارام در بـــــر، دلــــارام جـــــوی | لب از تـشنگی خـشک، بـرطرف جـوی |
| نــگــویــم کــه بـــر آب قــادر نــیــنــد | کـه بـر شـاطـی نـیـل مـسـتـسـقـینـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
