سروناز زندیه دولابی – بر بال خیال

بربال خیال…

آمدم در خیال چشم تَرَت با دلم لحظه را قلم بزنم
آمدم با نسیم عطر بهشت روی بام فلک قدم بزنم

تا سحر نوش عشق می تابم در خط سالکان عالم قدس
بال در بال حوریان بهشت ؛به غزل نقش محتشم بزنم

شانه هایم سپیدی برفست بال حسّم ستاره میپاشد
عاشقت میشوم که قاعده را؛ بشکنم یا کمی بهم بزنم

اوج ویرانی دلم تا عرش حس پرواز قاصدک دارد
این شکستن، رها شدن در باد طعنه هارا به شهر بم بزنم

تا تو هستی عاشقی زیباست، باتو،آری؛ هوا خوشایندست
غم نباشد در اوج تنهایی؛ تا زمانی که از تو دم بزنم

از تو گفتن همیشه شیرین است حس ناب تراوش باران
شبنم بوسه بر حریر لبت در تب باغ بیش وکم بزنم

شوق دارم کبوترت باشم ؛می پَرَم تا خیال تو باعشق
تا ضریح قشنگ چشمانت ،پَر حوالی آن حَرَم بزنم

سرو نازم به باغ طوبایت سبز و آزاده از نوازش نور
می‌شوم چون چکاوکان، عاشق؛نغمه بر روضه ی اِرَم بزنم

سروناز_زندیه
۲۹ خرداد۹۶
دلبداهه…جهت اندکی دلگشایی