سرآغاز

خانه » کتابخانه » کتابخانه دیجیتال » کتاب های شاعران » عبید زاکانی » عبید زاکانی،عشاق نامه » سرآغاز

خـــدایــا تـــا از ایــن فــیــروزه ایــوانفـروزد مـاه و مـهـر و تــیـر و کـیـوانشــه خـــاور جـــهــان آرای بـــاشــدزمـان بـاقـی زمین بـر جـای بـاش…

خـــدایــا تـــا از ایــن فــیــروزه ایــوان	فـروزد مـاه و مـهـر و تــیـر و کـیـوان
شــه خـــاور جـــهــان آرای بـــاشــد	زمـان بـاقـی زمین بـر جـای بـاشـد
بــر ایـن نــیـلــوفــری کــاخ کــیـانــی	کـنـد خـورشـیـد تـابـان قـهـرمـانـی
جــهـانـرا چــار عـنـصـر مـایـه بــاشـد	مکانرا از جـهت شـش پـایه بـاشـد
ز جــوهـر تــا عـرض راهـسـت تــاری	هـیـولــا تــا کــنــد صــورت نـگــاری
هــمــیـشــه تــا فــراز فــرش غــبــرا	مـعـلـق بـاشـد این نه سـقـف مینا
جـهان محـکـوم سـلـطـان جـهان بـاد	فــلــک مـامـور شــاه کــامـران بــاد
نخستین دم که خاطر خامه دربست	بر این دیبای ششتر نقش بربست
چــو اسـتــاد طـبــیـعـت داد ســازش	نـوشـتــم نـام خـسـرو بــر طـرازش
شــهـنــشــاه جــهـان دارای عــالــم	چـــــراغ دودمـــــان نــــســـــل آدم
هــمــایـون گــوهــر دریـای شــاهـی	وجـــودش آیــت لـــطـــف الـــهـــی
ضــمـیـرش نـقـطــه پــرگـار مـعــنـی	درونــش مــهــبــط انــوار مــعــنــی
جــم ثــانــی جــمــال دنــیـی و دیـن	ابـواسـحـاق سـلطـان السـلـاطـین
خــجــســتــه پــادشــاه دادگـســتــر	جــهـانـگـیـر آفـتــاب هـفـت کـشـور
غـــلـــام بـــارگـــاهــش تـــاجـــداران	جـنـابـش سـجـده گـاه شـهـریـاران
زخـیلش هر سـوی صـاحـب کـلاهی	سـپـاهش هریکی میری و شاهی
بــروز بــزم چــون بــرگـاه جــمـشـیـد	بـگـاه رزم چـون تـابـنـده خـورشـیـد
سـریـرش پـایـه بــر گـردون کـشـیـده	قـدم بــر جــای افـریـدون کـشـیـده
ســرافـکـنـده بــرش هـر سـر فـرازی	ز بــاغـش هـر تـذوری شـاهـبــازی
بـــدو بـــادا فــلــک را ســربــلــنــدی	مــبــادا دشــمــنـش را زورمــنــدی
در او قــــبـــــلــــه اقــــبـــــال بـــــادا	حــریــمــش کــعــبـــه آمــال بـــادا
گــــرم اقــــبــــال روزی یــــار گــــردد	غــنـوده بــخــت مـن بــیـدار گــردد
بــر آن درگـاه خــواهـم داد از ایـن دل	مـسـلـمـانـان مـرا فـریـاد از این دل
دلــی دارم دل از جــان بـــرگــرفــتــه	امـیـد از کـفـر و ایـمـان بــرگـرفـتــه
دل ریــشــی غــم انــدوزی بـــلــائی	بـه دام عـشـق خـوبـان مـبـتـلـائی
دلـی شـوریـده شــکـلـی بــیـقـراری	دلـی دیـوانـه ای آشــفــتــه کــاری
دلـــی دارم غـــم دوری کـــشـــیــده	ز چــشــم یـار رنـجــوری کـشـیـده
دلــی کــو از خـــدا شــرمــی نــدارد	ز روی خـــــلــــق آزرمــــی نــــدارد
مـشــقـت خــانـه عـشـق آشـیـانـی	مــحــلــت دیــده بـــی دودمــانــی
بــخـون آغـشـتـه ای سـودا مـزاجـی	کـهن بـیمار عـشـق بـی عـلـاجـی
چو چشم شاهدان پـیوستـه مستی	مـغـی کـافـر نـهادی بـت پـرسـتـی
چــو زلـف کـافــران آشــفــتــه کـاری	ســیـه روئی پــریــشــان روزگــاری
همـیشـه بـر بـلـای عـشـق مـفـتـون	ســراپــای وجــودش قـطــره خــون
نـبــاشــد در پــی مـالــی و جــاهـی	نـبـاشـد هـرگـزش روئی بـه راهـی
ز غـم هـردم بـه صـد دسـتـان بـرآیـد	ز بــهـر خـط و خـالـش جـان بــرآیـد
ز شــیـدائی و خــود رائی نــتــرســد	چــو نـادانـان ز رسـوائی نـتــرســد
شـود حـیران هر شـوخـی و شـنگی	نـبـاشـد هرگـزش نـامـی و نـنـگـی
هـرانـکـو داردش چـون دیـده در تــاب	نـهـانـش را بــه خــون دل دهـد آب
درون خــویــش دائم ریــش خــواهــد	بـلـا چـنـدانکـه بـینـد بـیش خـواهد
هـمـیـشـه سـوگـواری پــیـشـه دارد	همـیشـه عـاشـقـی انـدیشـه دارد
ز دور ار ســـرو بـــالــائی بـــبـــیــنــد	بـه پـایـش در فـتـد دردش بـچـیـنـد
چــو دسـت نـار پــسـتــانـی بــگـیـرد	بـه پـیـش نـار بــسـتـانـش بـمـیـرد
ز بــهــر خــوبـــرویــان جــان بـــبـــازد	بــه کـفـر زلـفـشـان ایـمـان بــبــازد
تــــو گـــوئی عـــادت پــــروانـــه دارد	بــه جــان خــویـشـتــن پــروا نـدارد
مـن از افــکــار او پــیـوســتــه افــگـار	مـن از تـیـمـار او پـیـوسـتـه بـیـمـار
بـه نـور چـشـم بـینـد هر کـسـی راه	دل مسکین ز چشم افتـاده در چاه
مـرا دل کـشـت فـریاد از کـه خـواهم	اسـیر دل شـدم داد از که خـواهم؟
ز دســت ایـن دل دیـوانـه مــســتــم	درون سـینـه دشـمـن مـیـپـرسـتـم
نـــدیــده دانـــه ای از وصـــف دلـــدار	بـــه دام دل گــرفــتـــارم گــرفــتــار
بـدینسـان خـسـتـه کسـرا دل مبـادا	کـسـی را کـار دل مـشـکـل مـبـادا
ز دسـت دل شـدم بـا غـصـه دمسـاز	خــدایـا ایـن دلـم را چــاره ای سـاز
مــرا دل در غـــم دلــداری افـــکــنــد	بـه دام عشق گل رخـساری افکند