تـرکـان که پـشـت و بـازوی ملکند و روزگارهـســتــنـد گــاه حــمـلـه بــزرگــان کــارزارگـردان سـرکـشـند و دلـیران چـیره دسـتشـیـران بـیشـه انـد و پـلـن…
| تـرکـان که پـشـت و بـازوی ملکند و روزگار | هـســتــنـد گــاه حــمـلـه بــزرگــان کــارزار |
| گـردان سـرکـشـند و دلـیران چـیره دسـت | شـیـران بـیشـه انـد و پـلـنـگـان کـوهـسـار |
| در دسـتــشـان کـمـان هـا مـانـنـد ابــرهـا | در زخــم تــیــرهــاشــان بـــاران تــنــد بــار |
| در چشم نیک خواهان رستـه چو تـازه گل | در جـان بـد سـگـالـان رسـتـه چـو تـیـزخـار |
| پــولـاد را بــه تــیـغ بــسـنـبــنـد گـاه زخـم | خـورشـیـد را بــه تــیـر بــپــوشـنـد روز بــار |
| بــاره بــرون جـهـانـنـد از آتـشـیـن مـصـاف | بــیـلـک بــرون گــذارنـد از آهـنـیـن حــصــار |
| رحـمت بـرین سران سرافراخـتـه چـو سرو | کــانــدر ســـرای مــلــک رزانــنــد روز بـــار |
| رحـمت بـرین یلـان کـه بـه میدان کـر و فـر | خـیزنـد وقـت حـمـلـه چـو شـیـران مـرغـزار |
| جـان بـردن عـدو را بـسـتـه میان بـه جـان | در پــیـش شــهـریـار جــهـانـدار کــامــگــار |
| مسعود شاه مشرق و مغرب که دور چـرخ | بــر تــاج او ســعــود کــنـد هـر زمـان نـثــار |
| ای یـافـتـه سـپــهـر ز تـو قـدر و مـرتــبــت | وی کـــرده روزگـــار ز رأی تـــو افـــتـــخـــار |
| تــو بــدســگـال مـال وز کــف تــو روز بــزم | چـون بـدسـگـال مـال تـو کـم یافـت زینـهار |
| تـیـغ بــرهـنـه تـو چـنـان یـافـت کـسـوتـی | کــان مـلـک را شــعــار بــود عــدل را دثــار |
| تـا عزم راه و قصد سفر کرده ای شدست | فـصـل خــزان بــه خــرمـی فـصـل نـوبــهـار |
| گردی روان بـه طـالع میمون و فـال سـعـد | اقــبــال راهـبــر شــده و بــخــت کــامـگـار |
| بــر تـیـز خـیـز کـوهـی تـنـد سـبــک رکـاب | رخشی چو بـاد در تک و چون چرخ در مدار |
| وین شاهزادگان که بـدیشان شدست بـاز | اصـل بـنـای دولـت و دین سـخـت اسـتـوار |
| بــا فـر و جــاه خـسـرو پــرویـز و کـیـقـبــاد | بــا بأس و زور رسـتـم و گـیـو و سـفـنـدیـار |
| جـمله تـو را عزیزان چون جـان و تـن ولیک | امـر تـو را بــه رغـبــت مأمـور و جـانـسـپـار |
| در گـرد چــتــر و رایـت تــو کـرده تــعـبــیـه | شـیـران بـی نـهـایـت و پـیلـان بـی شـمـار |
| خو کرده دستهاشان بـا لعب طعن و ضرب | خوش گشته گوشهاشان بـا بـانگ گیرودار |
| یـک شــاهـزاده را تــو اگــر نـامــزد کــنـی | گویی که تخت قیصر و تاجش به حضرت آر |
| رانـد سـپــه بــه روم و کـنـد روم را خــراب | یـک مـه تــو را نـدارد بــیـش انـدر انـتــظـار |
| آراسته ست دولت و دین از تو تا به حشر | کـایـزد بــهـر دولـت و دیـن کـردت اخــتــیـار |
| شاها زمین هند به خون تشنه گشت بـاز | زینجـا بـه سوی هند سـپـاهی کش ابـروار |
| سـیراب کـن زمین را یک سـر بـه تـیغ تـیز | هـر سـو ز خـون فـروران بـر خـاک جـویـبــار |
| امــروز بـــارد آنــچــه نــبـــاریــد تــیــغ دی | امـسـال بـینـد آنـچـه نـدیـدسـت هـنـد پـار |
| امـروز بـت پـرسـتـان هسـتـند بـی گـمـان | در بـیـشـه هـا خـزیـده و در غـارهـا بــشـار |
| اکــنـون چــنـان در افــتــد در هـنـد زلــزلـه | کـز هر سـویی بـلـرزد هامون و کـوه و غـار |
| از بــوم و خـاک هـنـد بــرویـد نـبــات مـرگ | وز جــان اهــل شــرک بـــرآیــد دم و دمــار |
| در هـنـد بــشـکـفـانـد آن تـیـغ بــرق زخـم | هــنــگــام کـــارزار بـــه دی مــاه لــالــه زار |
| بـپـراکـنـد ز هول تـو چـون گـرد هـر سـپـاه | بـشـکـافـد از نهیب تـو چـون نار هر حـصـار |
| وز سـهـم آبــرنـگ حــســام تــو خــسـروا | آتـــشــکــده شــود دل رایــان گــنــگــبـــار |
| از جـمع بـسـت پـرستـان وز فوج مشرکان | بــانــگ و نــفــیــر خــیــزد روزی هــزار بــار |
| گویند بـازخـاسـت ز جـای آن سـپـید شـیر | کـو را ز جــان یـاران بــاشــد هـمـه شـکـار |
| کردسـت عـزم آن که بـشـوید ز کفـر پـاک | مـرهـنـد را بــه ضـربــت شــمـشـیـر آبــدار |
| در دسـت تـو بـه حـمله عـلم ها بـکند بـاز | آن رخـش بـاد سـیـر تـو و آن گـرز گـاوسـار |
| وین هر دو را بـه کـوشـش یاری دهنـد نیز | آن رمـح جـان شـکـار تـو و تـیغ عـمـر خـوار |
| از سطوت تـو شرک بـنالد چـو رعد سخت | وز ضــربــت تــو کـفــر بــگـریـد چــو ابــر زار |
| گـردد ظــفـر قـوی و شــود فـتــح زورمـنـد | زان بــیـلــک نــحــیـف تــو و خــنــجــر نـزار |
| گـیـرد زمـیـن ز تـیـغ هـمـه پــاک رود خـون | گـردد فـلـک ز گـرد هـوا جــمـلـه بــحـر قـار |
| ای جـاه تـو چـو مـهـر ز رتـبـت فـلـک فـروز | وی کف تـو چو ابـر بـه بـخشش جهان نگار |
| تـو سـایه خـدایی و خـورشـیـد خـسـروان | جـز تـو کـه دید هرگـز خـورشـید سـایه دار |
| اخـتـر کـجـا فـروزان بـاشـد بـه نقـش مـهر | شاهان بـه تـو چه مانند ای شاه و شهریار |
| حـقـا کـه چـون تـو راد ندیدسـت دور چـرخ | والـله کـه چـون تـو شـاه ندیدسـت روزگـار |
| دیـوان مـلـک بـیـش نـیـابــد چـو تـو مـلـک | مـیـدان مـلـک بـیـش نـبـینـد چـو تـو سـوار |
| در جـمله ملـک بـود تـو را دایه زین سـبـب | گـه بــر کــتــف نـشــانـدت و گـاه بــا کـنـار |
| تــا تــیـغ تــیـز مـادر فــتــحــســت روز رزم | گــردد بــه گــاه زادن گــریــان و بــی قــرار |
| بـــر زادن فـــتـــوح قــوی بـــاد تـــیــغ تـــو | تـا هـر زمـانـت فـتـحـی زاید چـو صـد نـگـار |
| بـادت خـجـسـتـه عـزم و ره نهمت و غزات | کــام مــراد تــو هـمـه حــاصــل ز کــردگــار |
| چـرخـت غـلـام وعـمر بـه کـام و زمـانه رام | دولـت رفـیـق و بـخـت مـعـین و خـدای یـار |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
