الـا ای بــاد شـبــگـیـری گـذر کـن سـوی هـنـدســتــانکـه از فـر تـو هـنـدسـتــان شـود آراسـتـه بــسـتــانبه هر شهری که بگذشتی به آن شهر این خبر می دهک…
| الـا ای بــاد شـبــگـیـری گـذر کـن سـوی هـنـدســتــان | کـه از فـر تـو هـنـدسـتــان شـود آراسـتـه بــسـتــان |
| به هر شهری که بگذشتی به آن شهر این خبر می ده | کــه آمــد بـــر اثـــر ایــنــک رکــاب خـــســـرو ایــران |
| مـلـک مـحـمـود ابــراهـیـم بـن مـسـعـود مـحـمـود آنـک | چـو او شـاهـی در این نـسـبـت نـیارد گـنـبـد گـردان |
| کـــشـــیــده رایــت عـــالـــی بـــر اوج آســـمــان از وی | خـجـسـتـه طلعت خـسـرو چـو جـام چـارده رخـشان |
| غـریـوان کـوس مـحــمـودی چــو رعـد از ابــر نـیـسـانـی | سـپـاه گـرد بــر گـردش چـو ابــری کـش بــلـا بــاران |
| خـروش نـای رویـیـنـش تــو گـفـتــی نـفـخ صـورسـتــی | کـه از وی زلـزلـه افـتــاده در جــرم زمـیـن یـکـســان |
| اگـــر از نــفـــخ او اهــل زمـــیــن گـــردد هــمــی زنــده | کند این نفـخ صـور اینجـا مر اهل شـرک را بـی جـان |
| خــداونـدا هـمـی گــیـتــی تــو را مأمـور شــد یـکــســر | رکـاب تــو بــه پــیـروزی خـرامـد سـوی هـنـدسـتــان |
| هـر آن بــقـعـت کـه اهـل آن بــگـردانـد ســر از طــاعـت | بـــر آن بـــقــعــه فــرود آرد عــود گــرز تـــو طــوفــان |
| چــو بــجــهــد بــرق تــیـغ تــو کــه ابــر رزم خــون بــارد | زمــیــن از کــارزار تــو شــود چــون لــالــه نــعــمــان |
| بــهــر بــیـشــه کــه بــگــزاری ز ســهــم یـوز و بــاز تــو | بــریــزد بــبــر را نــاخــن بــیـفــتــد شــیــر را دنــدان |
| تـو را کـشـتـی چـه کـار آیـد بـه هـر آبـی کـه پـیش آیـد | گـذر کـن چـون بـه نیل مصـر بـر موسـی بـن عـمران |
| کـرا بـود از شـهـنـشـاهـان چـنـین جـاه و چـنـین رتـبـت | که دیدسـت از جـهانداران چـنین قـدر و چـنین امکان |
| خــداونـدا جــهـان ســلـطـان بــه جــای هـیـچ فـرزنـدی | کـجـا کردسـت این اکرام و این اعـزاز و این احـسـان |
| فـرسـتـادت بـسـی تـحـفـه ز هر نوعـی و هر جـنـسـی | ز خـاص خـویش خـلـعـت ها کـه فـر مـلـک ازو تـابـان |
| ســــلـــاح نـــادره بــــی حــــد فـــراز آورده از عــــالـــم | ز تـیـغ و نـاچـخ و گـرز و عـمـود و خـنـجـر و خـفـتــان |
| غــلـامـانـی هـمـه کــاری بــه بــزم و رزم شــایـســتــه | همه چون شید در مجلس همه چون شیر در میدان |
| هـمـه بــا تـیـر هـم رخـت و هـمـه بـا نـیـزه هـم خـوابـه | هـمـه بـا شـیر هـم شـیر و هـم بـا پـیل هـم دنـدان |
| فــراوان مـرکـب تــازی کـه از مـجــنـونـشــان نـســبــت | همه چـون ابـر در رفـتـن همه چـون چـرخ در جـولـان |
| بـه تـیـغ کـوه چـون رنـگ و بـه صـحـن دشـت چـون آهـو | مـیـان آب چـون مـاهـی مـیـان بـیشـه چـون ثـعـبـان |
| هـمـه بــا ســاز پــر گـوهـر بــســان چــرخ بــا کــوکــب | پـر از پـرویـن پـر از خـرقـه پـر از شـعـری پـر از کـیوان |
| عــمــاری بــر شــتــر رهـبــر جــلــالــش از نــســیـج زر | بــه در و گـوهـرش از ســر مـرصــع کــرده تــا پــایـان |
| نــوشـــتـــه عــهــد مــنــشـــوری امــارت را و انــدر وی | ز هر نوعـی و هر جـنسـی بـکـرده بـر تـو بـر پـیمـان |
| کــمـر شــمـشــیـر و انـدر وی مـرصــع کــرده گـوهـرهـا | که این را از میان بـرکش جـهان از دشمنان بـسـتـان |
| سپـاهی بـر نشان بـی حد بـه کین جستـن همه چیره | ز گـیـتـی جـور بــردار و ز عـالـم فـتـنـه هـا بــنـشـان |
| گـر آسـایش هـمـی خـواهـی بـیاسـای و وگـر خـواهی | کـه سـوی غـزو بــخـرامـی تــو بــه دانـی رسـوم آن |
| بــه دســت تــســت امـر تــو تــو را فـرمـان روا بــاشــد | زرایـان خــدمـت و طــاعــت ز تــو فــرمـودن فــرمــان |
| کـنـون زین پـس تـو هر روزی همـه فـتـح و ظـفـر بـینـی | شــود پــر نـامـه فـتــحــت هـمـه روم و هـمـه ایـران |
| ازیـن پــس نـصـرت بــی حـد بــود هـر روز چـون بــاشـد | مـعــیـن و یـار تــو بــخــت و دلـیـل و نـاصــرت یـزدان |
| ســخــا و زور تــو شــاهــا هـدر کــردســت در گــیـتــی | ســخــای حــاتـــم طــائی و زور رســتــم دســتـــان |
| گر از خـشم تـو بـودی شب نخفتـی هیچ کس در شب | ور از رای تــو بــودی مــه نــبــودی مــاه را نـقــصــان |
| هـمـیـشـه تــا هـمـی تـابــد ز روی چـرخ هـفـت انـجـم | همـیشـه تـا همـی پـاید بـه گـیتـی در چـهـار ارکـان |
| بــقــا بــادت بــه ســرســبــزی و پــیـروزی و بــهــروزی | تــو را هـر روز عـز افـزون دگـر روزت دو صــد چــنـدان |
| جــلــال و دولــتــت دایـم ز ســلـطــان هـر زمـان افــزون | جـلـال و دولـت سـلـطـان بـه گـیتـی مـانده جـاویدان |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
