■■■
گل هایِ یاسِ خانه را هر دم تو پرپر میکنی
وقتی که با عطر تنت؛خود را معطر میکنی
گل هایِ یاسِ خانه را هر دم تو پرپر میکنی
وقتی که با عطر تنت؛خود را معطر میکنی
آتش به قلبم میزنی دستی به موها میکشی
با حسرت آغوش خود قلبم مکدر میکنی
دراوج غم می آیی و دل را ز دستم میبری
با یک نگه درسینه ام غوغای محشرمیکنی
چشمان کافر پرورت من را ز ایمان برده است
با کفر خود باید چه کرد..؟وقتی(تو)کافرمیکنی
نیرنگ و مکر و حیله ات یک روز افشا میشود
(وَاللَّهُ خَيرُ الماكِرين) آخر تو باور میکنی
#سامان_جعفری 95/12/16
شاعر سامان جعفری مسکونی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
