غزل پشت غزل حرف که ارامم نکرد
خسته از ابر گلو بغضی که بارانم نکرد
خسته از ابر گلو بغضی که بارانم نکرد
اتش غم بر سرای قلب من جان میدهد
هیج تسکینی دوای درد هجرانم نکرد
جز مه رویت مرا ارامشی نیست بدان
در شب بی مه ماهم هیچ کس خوابم نکرد
یاس گلدان تورا هر دم دلم می بویدش
هر نفس در یاد تو این عطر ارامم نکرد
نزد الله ، شکایت میکنم گاهی ز تو
نور چشمم نظری چند به دنیایم نکرد
بی وفا رسمش نبود اینگونه بیمارت شوم
همدمم یارم طبیم رفت و درمانم نکرد
عمر من کوتاه گشت همراه این زلف کمند
بعد تو انگار دستی ناز موهایم نکرد
گفته بودم بروی هر چند زنده مرده ام
رفته ای اما کسی با درد و غم خاکم نکرد
شاعر زهرا تجلی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
