در آتش چنان رفت پور ِسیـاوش
که افسانه شد قصه ی آب و آتش
فروریـخت اشک زمـان بر زمینی
که خونین شده روی و نقش و نگارش
چو ققنوس در آتش ِ عشق پر زد
وَ خاکسترش کاوه شد یا کیارش
هلا مرد ِآتش نشان ، مردِ مردان
که جان می فشانی در انبوه آتش !
” کجایی تو ای داغ بر دل نشسته “
کـجـایید ای هم قـطاران ِ آرش
****************************
بداهه ای تقدیم به روح بلند آتش نشانان شهید
شاعر رضا محمدصالحی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو