رضا محمدصالحی – دوباره نوبت ِ دلتنگی ام به جمعه رسید …

گـلوی خاطره هایم گرفته ، بغض آلود
صدای زخمه ی نای ام درآسمان پیچید

مـنی که گُم شـده ام پیش ِآفتاب ِحضور
منی کـه غایبم و نورت از کرانه دمید

تو قاف ِقبله عشقی و قصه ی سیمرغ
منم ، که پر زده ام بی شماره با تردید

نشسته بر سرراهت دو چشم یعقوب ام
که بوی پیرهنت را دراین مـیانه شـنید!

هلا عـزیزِ جهـان … مسَّـنا غـم ِدوری
کـرم نـما و فرود آ به چـشم های سـپید