فاطمه چون هک حرمت شد بسی خونبار شد
دلغمین از گردش ایام کج رفتار شد
شور عشق ورغبت از این عالمی خاکی برید
خواستار مرگ خود را از خالق دادار شد
روزها میکرد ترک خانه ی مامون خود
شب به مولا وچهار فرزند خود غمخوار شد
چار گل با شیره جان پروریده آن ماه رو
در غم امرار آنان خسته وبیمار شد
بسکه عسرت دید از جور عنودان دغل
سیر از جان از حیات واز جهان بیزار شد
دید زانو در بغل بگرفته میر مومنان
حد حرمت بین که دلجو دلبر از دلدار شد
گفت گرد غم زرویت می زداید فاطمه
گرمشیت بست دستانت بتولت یار شد
از حسین دل کند آسان نیست بر زهرا ولی
جان به عشق یار خواهم داد اگر هموار شد
دید زهرا باب رحمت را ان بی شرف اتش بزد
فاطمه حائل میان آتش ودیوار شد
درب سوزان را زبیرون دشمنان میداد حول
پشت در زهرا گرفتار غم دشوار شد
دختر پیغمبر اکرم که بودش حامله
پشت در افتاده محسن سقط مادر زاد شد
دمبدم میگفت فضه محسنم از دست رفت
من زپا افتادم ودنیا به چشمم تار شد
دست وپا میزد میان خاک خون دختی نبی
عرشیان گریان به حال فاطمه ناچار شد
پشت در راضی خدا شد هم امیر المومنین
مصطفی محزون زاین بانوی با ایثار شد
دلغمین از گردش ایام کج رفتار شد
شور عشق ورغبت از این عالمی خاکی برید
خواستار مرگ خود را از خالق دادار شد
روزها میکرد ترک خانه ی مامون خود
شب به مولا وچهار فرزند خود غمخوار شد
چار گل با شیره جان پروریده آن ماه رو
در غم امرار آنان خسته وبیمار شد
بسکه عسرت دید از جور عنودان دغل
سیر از جان از حیات واز جهان بیزار شد
دید زانو در بغل بگرفته میر مومنان
حد حرمت بین که دلجو دلبر از دلدار شد
گفت گرد غم زرویت می زداید فاطمه
گرمشیت بست دستانت بتولت یار شد
از حسین دل کند آسان نیست بر زهرا ولی
جان به عشق یار خواهم داد اگر هموار شد
دید زهرا باب رحمت را ان بی شرف اتش بزد
فاطمه حائل میان آتش ودیوار شد
درب سوزان را زبیرون دشمنان میداد حول
پشت در زهرا گرفتار غم دشوار شد
دختر پیغمبر اکرم که بودش حامله
پشت در افتاده محسن سقط مادر زاد شد
دمبدم میگفت فضه محسنم از دست رفت
من زپا افتادم ودنیا به چشمم تار شد
دست وپا میزد میان خاک خون دختی نبی
عرشیان گریان به حال فاطمه ناچار شد
پشت در راضی خدا شد هم امیر المومنین
مصطفی محزون زاین بانوی با ایثار شد
شهادت فاطمه زهرا ص ایام فاطمیه بر همه شاعران تسلیت میگویم
شاعر رضا راضی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
