بینوایم، پایِ زخمی از سفر آورده ام
داغ ها در سینه دارم یک اثر آورده ام
گم شدم در خاک و طوفان و غبار
خون فشانم، چشمِ تر آورده ام
آن گدایم گر ندایم داده ای نشنیده ام
خود بگویم گوشِ کر آورده ام
بغض ها دارم صدایم رفته از راهِ گلو
صبرها لبریز و تنهایی به سر آورده ام
توشه ام را میخری یا نه بتا؟
اشکِ غلطان بر کفم جای گوهر آورده ام
کار من باشد غلامی بر در کویت ببین
زین سبب اینها به جای سیم و زر آورده ام
کور بودم روزها افتاده در چاهی عمیق
دیده بینا کرده بویت، از گذر آورده ام
تا نظر کردی مرا هر غصه و غم پرکشید
من ز خوانت شهد هایی از هنر آورده ام
راضیم تا عشقِ تو چنگی زده بر خاطرم
این چنین صیاد و دامی بی خطر آورده ام
داغ ها در سینه دارم یک اثر آورده ام
گم شدم در خاک و طوفان و غبار
خون فشانم، چشمِ تر آورده ام
آن گدایم گر ندایم داده ای نشنیده ام
خود بگویم گوشِ کر آورده ام
بغض ها دارم صدایم رفته از راهِ گلو
صبرها لبریز و تنهایی به سر آورده ام
توشه ام را میخری یا نه بتا؟
اشکِ غلطان بر کفم جای گوهر آورده ام
کار من باشد غلامی بر در کویت ببین
زین سبب اینها به جای سیم و زر آورده ام
کور بودم روزها افتاده در چاهی عمیق
دیده بینا کرده بویت، از گذر آورده ام
تا نظر کردی مرا هر غصه و غم پرکشید
من ز خوانت شهد هایی از هنر آورده ام
راضیم تا عشقِ تو چنگی زده بر خاطرم
این چنین صیاد و دامی بی خطر آورده ام
شاعر راضیه پرچمی
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
