علی حاتمیان
یک رعد و برق زمینی بود
همان برق نگاهت در من
در انزوا و تنهایی ها
فکر کردن به تنهایی هایت بی من…
در اتاق کوچکم گم شده ام
لا به لای کتاب های نخوانده ام
و ناخدایی که خبر می آورد
از کشتی های غرق شده ام…
دوباره مرا خواهی دید
پس از اتمام خواب در بیداری
ولی خواهم رفت از قلبت باور کن؛
یک بلیط یکطرفه دارم به تنهایی
بخش شعر سپید | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
