پــس از پــیـری و عـجــز و نـاتــوانـیچــو بــازش تــازه شــد عـهـد جــوانـیبــجــز راه وفـا و عــشــق نـســپــردبـــر آن زاد و بــر آن بــود و بــر آ…
پــس از پــیـری و عـجــز و نـاتــوانـی | چــو بــازش تــازه شــد عـهـد جــوانـی |
بــجــز راه وفـا و عــشــق نـســپــرد | بـــر آن زاد و بــر آن بــود و بــر آن مــرد |
دریـن نـامـه سـخــن رانـم ز هـر یـک | بــه خـامـه گـوهـر افـشـانـم ز هـر یـک |
بـه هر نقدی کز ایشـان خـرج سـازم | ز حــکـمـت تــازه گـنـجــی درج ســازم |
طـمـع دارم کـه گـر نـاگـه شـگـرفـی | بــخـوانـد زیـن مـحــبــت نـامـه حـرفـی |
نتـابـد نامه سـان بـر روی من پـشت | نسـاید خـامه وش بـر حـرفـم انگشـت |
بــه دورادور اگــر بــیــنــد خــطــایـی | نـــیــارد بـــر ســـر مـــن مـــاجـــرایــی |
بــه قــدر وســع در اصــلـاح کـوشــد | وگـــر اصـــلــاح نــتـــوانــد بـــپـــوشـــد |
سـخـن دیبـاچـه دیوان عشق اسـت | سـخـت نوبـاوه بـسـتـان عشق اسـت |
خرد را کار و بـاری جـز سخن نیست | جـهان را یادگـاری جـز سـخـن نـیسـت |
بـه عـالـم هر چـه از نوی و کـهن زاد | چـنین گـوید سـخـنـدان کـز سـخـن زاد |
سـخـن از کـاف و نون دم بـر قـلم زد | قـلـم بــر صـفـحــه هـســتــی قـدم زد |
چـو شـد قـاف قـلم زان کاف موجـود | گـشــاد از چــشــمـه اش فــواره جــود |
جـهان بـاشـان که در بـالا و پـسـتـند | ز جــوشـش هـای آن فـواره مـسـتــنـد |
چو زان جـوشش کند لب نکتـه رانی | گــلــی بـــاشـــد ز گــلــزار مــعـــانــی |
زنـد بــاد نـفـس دسـتـش بـه دامـان | بــــرون آرد ز گــــلــــزارش خــــرامـــان |
کـــــنــــد ره بـــــر در دروازه گــــوش | فــتــد از مــقــدم او هــوش مــدهـوش |
کـند خـاطـر بـه اسـتـقـبـالـش آهنگ | درآرد دل بـه بـر چـون غـنچـه اش تـنگ |
گــهــی لــب را نــشــاط خــنــده آرد | گـــــه از دیــــده نــــم انـــــدوه بـــــارد |
ازو خـــنـــدد لـــب انــدوهــمـــنــدان | و زو گــریــان شــود دلــهــای خــنــدان |
چــو ایـن شأن الــهـی بــیـنـم از وی | مـعــاذالــلــه کــه دامـن چــیـنـم از وی |
بـدین می شغل گیری ساخت پـیرم | بـه پـیرافـشـانـی اکـنـون شـغـل گـیرم |
دهـــم از دل بــــرون راز نــــهــــان را | بـــخــنــدانــم بـــگــریــانــم جــهــان را |
کـهن شـد دولـت شـیرین و خـسـرو | بــه شـیـریـنـی نـشــانـم خــســرو نـو |
ســرآمـد نـوبــت لـیـلـی و مـجــنـون | کـسـی دیـگـر سـرآمـد ســازم اکـنـون |
چـو طوطی طـبـع را سـازم شـکرخـا | ز حــســن یـوســف و عـشـق زلـیـخــا |
خدا از قصه ها چـون احسنش خواند | به احسن وجه ازان خواهم سخن راند |
چـو بــاشـد شـاهـد آن وحـی مـنـزل | نــبـــاشــد کــذب را امــکــان مــدخــل |
نـگـردد خـاطـر از نـاراسـت خـرسـنـد | وگـر خــود گـویـی آن را راسـت مـانـنـد |
سخن را زیوری چون راستی نیست | جـمـال مـه بـجـز نـاکـاسـتـی نـیـسـت |
ازان صبـح نخستـین بـی فروغ است | کـه لـاف روشــنـی از وی دروغ اســت |
چـو صـبـح راسـتـیـن از صـدق دم زد | ز خــور بـــر آســمــان زریــن عــلــم زد |
بــه صــنـعـت گـر بــیـارایـی دروغـی | نـــگـــیـــرد زان چـــراغ وی فـــروغـــی |
چـــرا دوزی بـــه قــد زشــت دیــبـــا | چـــو از دیــبـــا نــگــردد زشــت زیــبـــا |
ز دیــبـــا زشــت زیــبــایــی نــیــابــد | ولـی دیـبــا ســوی زشـتــی شـتــابــد |
رخ گــلــرنــگ را گــلــگــونــه بـــایــد | کــش از گــلـگــونـه گــلـرنـگـی فــزایـد |
چـو گـلـگـونـه بــه روی تـیـره مـالـی | نــبــیـنـد دیـده زان جــز تــیـره حــالــی |
ز معشـوقان چـو یوسـف کس نبـوده | جــمــالــش از هـمــه خــوبــان فــزوده |
ز خـوبــان هـر کـه را ثــانـی نـدانـنـد | ز اول یــوســف ثـــانــیــش خـــوانــنــد |
نبـود از عـاشـقـان کـس چـون زلیخـا | بـه عـشـق از جـمله بـود افـزون زلیخـا |
ز طـفـلی تـا بـه پـیری عـشـق ورزید | بـه شـاهـی و اسـیـری عـشـق ورزیـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج