ای سـواد عـنـبــریـن فـامـت سـویـدای زمـیـنمغز خاک از نهکت مشکین لباست خوشه چینموجـه ای از ریگ صحـرایت صراط المسـتـقیمرشـتـه ای از تـار و پـود جـامه ا…
ای سـواد عـنـبــریـن فـامـت سـویـدای زمـیـن | مغز خاک از نهکت مشکین لباست خوشه چین |
موجـه ای از ریگ صحـرایت صراط المسـتـقیم | رشـتـه ای از تـار و پـود جـامه ات حـبـل الـمتـین |
غـنـچـه پـژمـرده ای از لـالـه زارت شـمـع طـور | قــطــره افــســرده ای از زمــزمــت در ثـــمــیــن |
در بـیابـان طـلب یک العـطـش گـوی تـو خـضـر | در حــریـم قــدس یـک پــروانـه ات روح الــامـیـن |
مـصـرع بــرجــسـتــه ای دیـوان مـوجــودات را | از حـجـر ایـنـک نـشـان انـتــخـابــت بــر جـبــیـن |
مـیهمـانـداری بـه الـوانـهـای نـعـمـت خـلـق را | چـون خـلیل الله داری هر طرف صد خوشه چـین |
طاق ابـروی تـرا تـا دسـت قدرت نقش بـست | قامت افلاک خـم شد، راسـت شد پـشت زمین |
مـردم چـشـم جـهـان بــیـن سـپـهـر اخـضـری | جـای حـیرت نیسـت گر بـاشد لبـاسـت عنبـرین |
شش جهت چون خانه زنبـور پرغوغای توست | کـهکـشـان از نوشـخـنـد تـوسـت جـوی انگـبـین |
عــالـم اســبــاب را از طــاق دل افــکــنـده ای | نیسـت نقـش بـوریا در خـانه ات مـسـنـدنشـین |
تـا بـه کف نگرفتـه بـود از سـایه ات رطل گران | در کـشــاکـش بــود از خــمـیـازه رگـهـای زمـیـن |
بــا صـفـای جـبــهـه صـاف تـو از کـم مـایـگـی | چـون دروغ راسـت مـانـنـدسـت صـبـح راسـتـین |
آب شــوری در قـدح داری و از جــوش ســخــا | مـی کــنـی تــکــلـیـف خــلـق اولـیـن و آخــریـن |
از ثـبـات مـقـدم خـود عـذرخـواهی مـی کـنی | پــای عـصـیـان هـر کـه را لـغـزیـد از اهـل زمـیـن |
روی عــالـم را ز بــرگ لــالـه داری ســرخــتــر | گر چه خود چون داغ می پوشی لبـاس عنبـرین |
بــوسـه در یـاقـوت خـوبــان دارد آتـش زیـر پــا | بـــر امــیــد آن کــه خــدام تــرا بــوســد زمــیــن |
گرد فانوس تـو گشـتـن کار هر پـروانه نیسـت | نـقـش دیـوارسـت ایـنـجـا شـهـپــر روح الـامـیـن |
تـا ز دامـنـگـیریـت کـوتـه نـمـانـد هـیـچ دسـت | می کشـی چـون پـرتـو خـورشید دامن بـر زمین |
هر گـنهکـاری کـه زد بـر دامن پـاک تـو دسـت | گـرد عـصـیـان پــا کـردی از رخــش بــا آسـتــیـن |
سـاغـر لـبــریـز رحـمـت را تــو زمـزم کـرده ای | چـون بـه رحـمت ننگری در سینه های آتـشین؟ |
تـا بــه روی خـاک تـردامـن نـیـفـتـد سـایـه ات | پـهن سـازد هر سـحـر خـورشـید دامـن بـر زمین |
تـا شـبـسـتـان فنا جـایی ناسـتـد چـون شـرر | گــر بــه روی آتــش دوزخ فــشــانــی آســتــیـن |
انبـیا چـندین چـه می کـوشـند در تـعـمیر تـو؟ | گـنـج رحـمـت نـیـسـت گـر در زیـر دیوارت دفـیـن |
در هـوای حــســن شــورانـگــیـز آب زمـزمــت | جــمـلـه از سـر رفـت دیـگ مـغـزهـای آتــشـیـن |
نـیـســتــی گــر مـهـردار رحــمــت پــروردگــار | چون نگین بـهر چه داری این سیاهی بـر جبین؟ |
هـسـت اسـمـاعـیـل یـک قـربــانـی لـاغـر تـرا | کـز نـم خــونـش نـکـردی لـالـه گـون روی زمـیـن |
گر زبـان ناودانت چـون قـلم می داشـت شـق | پــاک مـی شـد از غـبــار مـعـصـیـت روی زمـیـن |
تــا در تــکــلـیـف بــر روی جــهـان واکــرده ای | در پـس درمـانـده اسـت از شـرم، فـردوس بـرین |
در حــریــم جــنــت آســای تـــو اهــل دیــد را | در نـظـر مـی آیـد از هـر شـمـع جـوی انـگـبــیـن |
ناودان گوهر افـشـانت ز رحـمت آیه ای اسـت | از حــریـم لـطـف نـازل گـشـتــه در شــان زمـیـن |
گــر نــه ای روشــنــگــر آیـیـنــه دلــهــا، چــرا | جـامه و دست و رخت پـیوستـه بـاشد عنبـرین؟ |
ایــمــنــنــد از آتـــش دوزخ پـــرســتـــاران تــو | حق گزاری شیوه توست ای بـهشت هشتـمین |
غـفـلت و نسـیان ندارد بـر مقـیمان تـو دسـت | بــرنـچـیـنـد دانـه ای بــی ذکـر مـرغـی از زمـیـن |
هیچ کـس نـاخـوانده نـتـواند بـه بـزمـت آمـدن | چـون در رحـمـت نداری گـر چـه دربـان در کـمین |
می زنی یک ماه دامن بر میان در عرض سال | مــی دهــی ســامــان کــار اولــیــن و آخـــریــن |
هیچ تـعـریفـی تـرا زین بـه نمی دانم که شـد | در تــو پــیــدا گــوهــر پــاک امــیــرالــمؤمــنــیـن |
بــهـتــریـن خــلـق بــعــد از بــهـتــریـن انـبــیـا | ابــن عـم مـصـطـفـی دامـاد خــیـرالـمـرســلـیـن |
تا ابـد چون طفل بی مادر بـه خاک افتاده بـود | ذوالــفــقــار او نــمــی بــریــد اگــر نــاف زمــیـن |
خـانه زنـبـور دل بـی شـهد ایمـان مـانـده بـود | گـر نـمـی شـد بـاعـث تـعـمـیـر او یعـسـوب دین |
تــا نـگــردانـد نـظــر حــیـدر، نـگــردد آســمـان | تــا نـگـویـد یـا عــلـی، گـردون نـخــیـزد از زمـیـن |
در زمـان رحـمـت سـرشـار عـصـیـان سـوز تــو | مـد آهـی مـی کـشـد گـاهـی کـرام الـکـاتـبـیـن |
نـقـطـه بــسـم الـلـهـی فـرقـان مـوجــودات را | در ســواد تـــوســت عــلــم اولــیــن و آخـــریــن |
شـهپـر رحـمـت بـود هر حـرفـی از نـام عـلـی | این دو شـهپـر بـرد عیسـی را بـه چـرخ چـارمین |
ســرفــراز از اول نـام تــو عــرش ذوالــجــلــال | روشـن از خـورشـید رویت نـرگـس عـین الـیقـین |
چون لبـاس کعبه بـر اندام بـت، زیبنده نیست | جــز تــو بــر شـخـص دگـر نـام امـیـرالـمؤمـنـیـن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج