آب آنــگــور بــیــاریــد کــه آبـــانــمــاهــســتکـــار یــکــرویــه بـــه کــام دل شـــاهــنــشـــاهــســـتوقـت مـنـظـر شـد و وقـت نظـر خـرگـاهسـتد…
آب آنــگــور بــیــاریــد کــه آبـــانــمــاهــســت | کـــار یــکــرویــه بـــه کــام دل شـــاهــنــشـــاهــســـت |
وقـت مـنـظـر شـد و وقـت نظـر خـرگـاهسـت | دســت تـــابـــســتـــان از روی زمــیــن کــوتـــاهــســت |
آب انــگــور خــزانــی را خــوردن گــاهــســت | کــه کــس امــســال نـکــرده ســت مــر او را طــلــبــی |
شــاخ انـگـور کـهـن دخــتــرکــان زاد بــســی | کـــه نـــه از درد بـــنـــالـــیــد و نـــه بـــرزد نـــفـــســـی |
همـه را زاد بـیکـدفـعـه، نه پـیش و نه پـسـی | نـــه ورا قــــابــــلــــه ای بــــود و نـــه فــــریـــادرســــی |
ایـنـچـنـین آسـان فـرزنـد نـزاده سـت کـسـی | کــه نــه دردی مــتـــواتـــر بـــگــرفـــتـــش، نــه تـــبـــی |
چون بـزاد آن بـچگان را، سر او گشت بـه خم | ونــدر آویــخـــت بـــه روده، بـــچـــگــان را، بـــه شــکــم |
بــچــگــان زاد مــدور تــنــه، بــی قــد و قــدم | صـــد و ســـی بـــچـــه انـــدر زده دو دســـت بـــه هــم |
دو تـکـز در شـکـم هریک ، نـه بـیش و نه کـم | نـه در ایـشــان ســتــخــوانـی، نـه رگـی، نـه عـصــبــی |
چــون نـگـه کـرد بــدان دخـتــرکـان مـادر پــیـر | ســیــر بــودنــد یـکــایـک، چــه صــغــیــر و چــه کــبــیـر |
کـردشـان مـادر بـسـتـر هـمـه از سـبـز حـریـر | نــه خـــورش داد مــر آن بـــچـــگــکــان را و نــه شـــیــر |
نـه شـغـب کـردنـد آن بــچـگـکـان و نـه نـفـیـر | بـــچـــه گـــرســـنــه دیــدی کـــه نـــدارد شـــغـــبـــی؟ |
رزبـان گفـت چـه رایسـت و چـه تـدبـیر همی | مـــادر ایــن بـــچـــگـــکـــان را نــدهــد شـــیــر هــمــی |
نــه بــه پــروردنــشــان بــاشــد آژیـر هـمــی | نــه رهــاشـــان کــنــد از حـــلــقـــه زنــجـــیــر هــمــی |
بـمـرنـد این بـچـگـان گـرسـنـه بـر خـیر همـی | بـــیــم آنــســـت کـــه دیــوانــه شـــوم ای عـــجـــبـــی |
رفـت رزبــان، چـو رود تـیـر بــه پـرتـاپ هـمـی | بــــه رز انـــدر بــــکــــشــــیـــد آب ز دولــــاب هـــمـــی |
گـفـت اگـر شـیـر ز مـادر نـشــود یـاب هـمـی | ایــن تـــوانــم کــه دهــمــتـــان شــب و روز آب هــمــی |
مـرد بـاید کـه کـند سـعـی در این بـاب همـی | تــــا خــــداونـــد پــــدیـــدار کـــنـــدتــــان ســـبــــبــــی |
بــچــگــانـش بــنـهـادنــد تــن خــویـش بــرآب | نــچــخــیــدنــد و نــجــنــبـــیــدنــد از بـــســتـــر خــواب |
گـرد کــردنـد ســریـن مـحــکـم کـردنـد رقــاب | رویــهــا یــکـــســـره کـــردنـــد بـــه زنـــگـــار خـــضـــاب |
دادشـان رزبـان پـیوسـتـه سـرآبـی چـو گـلاب | نــشـــد از جـــانــبـــشـــان غـــایــب، روزی و شـــبـــی |
گـفـت پــنـدارم کـایـن دخــتــرکـان زان مـنـنـد | چـون دل و چـون جـگـر و چـون تــن و چـون جــان مـنـنـد |
تــا بــبــاشــنـد بــدیـن رز در مـهـمــان مـنـنـد | رز، فـــردوس مـــنــســـت، ایــشـــان رضـــوان مـــنــنــد |
تـا دریـن بـاغ و درین خـان و درین مـان مـنـنـد | دارم انــدر ســـرشــان ســـبـــز کــشــیــده ســـلــبـــی |
رزبـان تـاخـتـنـی کـرد بـه شـهـر از رز خـویش | در رز بــسـت بــه زنـجــیـر و بــه قـفـل از پــس و پــیـش |
بـود یک هفـتـه بـه نزدیکـی بـیگـانه و خـویش | ز آرزوی بـــــچـــــه رز، دل او خـــــســـــتـــــه و ریـــــش |
گفت کم صبـر نمانده سـت درین فرقت بـیش | رفـــت ســـوی رز، بــــا تــــاخـــتــــنـــی و خـــبــــبــــی |
در چـو بـگـشـاد، بــدان دخـتـرکـان کـرد نـگـاه | دیـــد چــــون زنـــگــــی هـــر یـــک را دو روی ســــیـــاه |
جــای جـای بــچـه تــابــان چـون زهـره و مـاه | بــــچـــه ســـرخ چــــو خـــون و بــــچـــه زرد چـــو کـــاه |
ســر نـگـونـســار ز شــرم و رخ تــیـره ز گـنـاه | هــر یــکـــی بـــا شـــکـــم حـــامــل و پـــرمــاز لـــبـــی |
رزبــــان را بـــه دو ابـــروی بـــرافـــتـــاد گـــره | گــــفــــت: لــــا حــــول و لــــا قــــوة الــــا بـــــالــــلــــه |
ابــن بــلـایـه بــچـگـان را ز چـه کـس آمـده زه | هـمـه آبــســتــن گــشــتــنـد بــه یـک شــب کــه و مـه |
نـیـسـت یک تـن بـه مـیـان هـمـگـان انـدر بـه | ایــنــچـــنــیــن زانــیــه بـــاشــد بـــچــه هــر عــنــبـــی |
نـوزتــان مـادر شــش روز نـبــاشــد کــه بــزاد | نــــوزتـــــان نــــاف نــــبـــــریــــده و از زه نــــگــــشــــاد |
نـوزتـان سـینـه و پـسـتـان بـه دهن بـر نـنهاد | نــوزتـــان روی نـــشـــســـت و نــوزتـــان شـــیــر نـــداد |
هـمـه آبــسـتــن گـشـتـیـد و هـمـه دیـو نـژاد | ایــن مــکــافــات چــنــیــن بـــاشــدتـــان اجــر شــبـــی |
راست گویید که این قصه و این نادره چیست | وانـکــه آبــســتــنــتــان کــرد بــگــویـیـد کــه کــیـســت |
این چـه بـیشرمی و بـیبـاکی و بـیدادگریست | جــای آنـســت کــه بــایـد بــه شــمـا بــر بــگــریـســت |
نه یکی و نه دو و نه سه، هشتـاد و دویست | ایــن هـــمـــه دخـــت بـــســـودن نـــتـــوانـــد عـــزبـــی |
دخــتــران رز گــفــتــنـد کــه: مـا بــیـگـنـهـیـم | مــا تـــن خـــویــش بـــه دســت بـــنــی آدم نــنــهــیــم |
ما همه سـربـسـر آبـسـتـن خـورشید و مهیم | مـــا تـــوانـــیــم کـــه از خـــلـــق زمـــان دور جـــهـــیــم |
نــتــوانــیـم کــه از مــاه و ســتــاره بــرهــیـم | ز آفــــتــــاب و مــــه مــــان ســــود نــــدارد هــــربـــــی |
روز هــر روزی، خــورشــیــد بــیــایــد بـــر مــا | خـــویــشـــتـــن بـــرفـــکــنــد بـــر تـــن مــا و ســـر مــا |
چـون شـب آید بـرود خـورشـید از مـحـضـر مـا | مـــاهـــتـــاب آیـــد و درخـــســـبــــد در بـــســـتـــر مـــا |
ویــن دو تـــن دور نــگـــردنــد ز بـــام و در مــا | نـــکـــنـــد هـــیـــچ کـــس ایـــن بـــی ادبـــان را ادبـــی |
بــچــگــان مــا مــانـنـده شــمـس و قــمــرنـد | زانــکــه هــمــصــورت و هــمــســیــرت هــر دو پـــدرنــد |
تــابــنــاکــنــد ازیـرا کــه دو عــلــوی گــهـرنـد | بـــچـــگــان آن بـــنــســـبـــتـــر کــه ازیــن بـــاب گــرنــد |
چــهـره و رنــگ و رخ و عــادت آبــا ســپــرنــد | تـــهــمــت آلــوده نــگـــردنــد بـــه دیــگـــر ســـبـــبـــی |
رزبــان گـفــت کـه ایـن مـخــرقـه بــاور نـکـنـم | تـــا بـــه تـــیــغ حـــنـــفـــی گـــردن هـــر یــک نـــزنـــم |
تـا شـکـمـشـان نـدرم، تـا سـرشـان بـرنـکـنم | تــا بــه خــونــشــان نــشــود مــعــصــفــری پــیـرهـنــم |
تــا فــراوان نــشــود تــجــربــت جــان و تــنـم | کـایـن خـشـوکـان را جـز شـمـس و قـمـر نـیـسـت آبـی |
اگـر ایدونکـه بـه کـشـتـن نمـرنـد این پـسـران | آن خـــورشـــیــد و قـــمـــر بـــاشـــنــد ایــن جـــانــوران |
زان کجـا نیسـت مه روشـن و خـورشـید مران | بـــه نــســـب بـــاز شــونــد ایــن پـــســران بـــا پـــدران |
و گـر ایـدونـکـه بــبــاشــنـد ز پــشــت دگـران | از پــــس کـــشـــتـــن زنـــده نـــشـــونـــد، ای وربــــی! |
رزبـــان آمــد و حــلــقــوم هــمــه بــاز بــریــد | قــطــره ای خــون بــه مـثــل از گـلـوی کــس نـچــکــیـد |
نـه بـنـالـید از ایشـان کـس و نه کـس بـتـپـید | بـــاز آمــد هــمــگــانــرا ســوی چــرخــشــت کــشــیــد |
بــه لـگــد نـاف و زهـار هـمـه از هـم بــبــریـد | کـه از ایـشــان، بــه تــن انـدر شــده بــودش غـضــبــی |
پـوسـت هر یک بـفکند و ستـخـوان و جـگرش | خــونــشــان کــرد بـــه خــم انــدر و پــوشــیــد ســرش |
پـس بـه صـاروج بـیـنـدود هـمـه بــام و بــرش | جـــامـــه گـــرم بـــرافـــکـــنـــد پـــلـــاســـیــن ز بـــرش |
پـنـج شـش مـاه زمـسـتـانـی نـگـشـاد درش | دو ربـــــیــــع و دو جــــمــــادی و تــــمــــام رجــــبـــــی |
آمـد آنـگــاه چــنـانـچــون مـتــکــبــر مـلــکــی | تــا بــبــیـنــد کــه چــه بــوده ســت بــهــر کــودکــکــی |
بـه خـم اندر نگرید، از شـب رفـتـه سـه یکـی | دیـد انــدر خــم ســنــگــیـن هـمــه را گــشــتــه یـکــی |
بــارخ رخـشـان چــون گـرد مـهـی بــرفـلـکـی | بـــر ســمــاوات عــلــی بـــر شــده زیــشــان لــهــبــی |
رزبـان گـفـت کـه ایـن لـعـبـتـکـان بـیـگـنـهـنـد | هـیچ شـک نـیسـت کـه از نـسـبـت خـورشـید و مـهـنـد |
از سـوی ناف و ز پـشـت دو گـرانمـایه شـهند | عــیـبــشــان نـیـســت اگــر مــادرکــانـشــان ســیـهـنـد |
گـاه آنسـت کـه از محـنت و سـخـتـی بـرهند | جـــای آنـــســـت کـــه امـــروز کـــنـــم مـــن طـــربـــی |
مجـلسـی سـازم بـا بـربـط و بـا چـنگ و ربـاب | بـــا تــرنــج و بــهــی و نــرگــس و بـــا نــقــل و کــبـــاب |
بـگـسـارم بـه صـبـوح انـدر، زین سـرخ شـراب | کــه هــمــش گــونــه گــل بــیـنــم و هـم بــوی گــلــاب |
گـویـم آنـگـاه بــدان قـطـره یـک داروی خــواب | یــاد بـــاد مـــلـــکـــی ، ذوحـــســـبـــی، ذونــســـبـــی |
مــلــک شــیــردل پــیــلــتــن پــیـلــنــشــیـن | بـــوســـعــیــد بـــن ابـــوالــقــاســـم بـــن نــاصــر دیــن |
نـه مـن و نیمـش تـیغـی کـه بـدو جـوید کـین | ســـه رش و نـــیـــم، درازی یـــکـــی قـــبـــضـــه ازیـــن |
از عــبــاد مــلــک الــعــرش نــکــوکــارتــریــن | خوشخویی، خوش سخنی خوشمنشی، خوشحسبی |
مـلـک حــق و مـلـکـزاده چــو مـســعــود بــود | کــــز ســــخـــــا و کــــرم کــــلــــی مــــوجـــــود بـــــود |
مــیــر کــز گــوهــر پــاکــیـزه مــحــمــود بــود | هـــمـــچـــو مـــحـــمـــود بــــنـــای کـــرم و جـــود بـــود |
هـر کـجــا عـود بــود، بــوی خــوش عـود بــود | نـــدمـــد بـــوی ز هـــر چـــوبـــی و از هــر حـــطـــبـــی |
مــیـر بــایـد کــه چــنـو راد و مــلــکــزاده بــود | ایــــزدش فــــر و شـــــکــــوه مــــلــــکــــی داده بـــــود |
هـنـد بــگـشـاده و آمـل هـمـه بـگـشـاده بـود | لــشـــکــر صـــعـــب ســـوی تـــرک فــرســـتـــاده بـــود |
در دل قــیــصــر بـــیــم و فــزع افــتــاده بـــود | تـــا بـــیــارنــد بـــه غــزنــیــن ســر او بـــر خـــشــبـــی |
ملک الـعـرش همه ملک بـه مسـعـود سـپـرد | کــشـــور عـــالــم، هــر هــفـــت بـــرو بـــر بـــشـــمــرد |
جـملـه زنگـار همه هند بـه شـمشـیر سـتـرد | مــلــکــت هــنــد بــد و ســخــت حــقــیــر آمــد و خــرد |
نـدبــی مــلــک ســپــاهـان را یـازیـد و بــبــرد | روم را مـــانـــده ســـت اکـــنــون کـــه بـــیــازد نــدبـــی |
تـا جـهان بـاشـد، خـسـرو بـه سـلـامت مـاناد | ایـــزد از مـــلـــکــــت او چــــشــــم بــــدان دور کـــنـــاد |
تــن او تــازه جـوان بــاد و دلـش خـرم و شـاد | پــــیــــشــــه او طــــرب و مــــذهــــب او دانــــش و داد |
دشمن و دوسـت بـه کام دل این خـسـرو بـاد | مــــرســــانــــاد خــــداونـــد بــــه رویـــش تــــعــــبــــی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج