نـیـم شــبــی کــان مـلــک نـیـمـروزکــرد روان مـشــعــل گــیـتــی فــروزنـه فــلـک از دیـده عــمـاریـش کــردزهـره و مـه مـشــعــلـه داریـش کـردکـــرد…
نـیـم شــبــی کــان مـلــک نـیـمـروز | کــرد روان مـشــعــل گــیـتــی فــروز |
نـه فــلـک از دیـده عــمـاریـش کــرد | زهـره و مـه مـشــعــلـه داریـش کـرد |
کـــرد رهـــا در حــــرم کــــایـــنـــات | هفت خط و چـار حـد و شش جـهات |
روز شــــده بــــا قـــدمـــش در وداع | زامــدنــش آمــده شــب در ســمــاع |
دیـده اغــیـار گــران خــواب گـشــت | کو سبـک از خـواب عنان تـاب گشت |
بــا قــفــس قــالــب ازیــن دامــگــاه | مــرغ دلــش رفـــتـــه بـــه آرامــگــاه |
مـرغ پــر انـداخــتــه یـعــنـی مـلــک | خــرقـه در انـداخــتــه یـعــنـی فـلـک |
مــرغ الــهـیـش قــفــس پــر شــده | قـالـبــش از قـلـب ســبــکـتــر شـده |
گـام بــه گـام او چــو تــحـرک نـمـود | مـیـل بــه مـیـلـش بــه تـبــرک ربــود |
چـون دو جـهان دیده بـر او داشـتـند | سـر ز پــی ســجــده فـرو داشـتــنـد |
پایش ازان پایه که سر پیش داشت | مرحـله بـر مرحـله صد بـیش داشـت |
رخـش بـلند آخـورش افـکـند پـسـت | غـاشـیه را بـر کـتـف هـر کـه هسـت |
بـحـر زمـین کـان شـد و او گـوهرش | بـــرد ســپــهــر از پــی تــاج ســرش |
گـوهـر شـب را بـه شـب عـنـبــریـن | گـــاو فـــلـــک بـــرد ز گـــاو زمـــیـــن |
او ســتــده پــیـشــکـش آن ســفــر | از ســـرطـــان تـــاج و زجـــوزا کــمــر |
خـوشـه کـزو سـنـبــل تـر سـاخـتـه | ســنــبــلــه را بــر اســد انــداخــتــه |
تـا شـب او را چـه قـدر قـدر هسـت | زهـره شـب سـنـج تـرازو بــه دسـت |
ســنــگ ورا کــرده تـــرازو ســجــود | زانــکــه بـــه مــقــدار تـــرازو نــبـــود |
ریـخـتـه نـوش از دم سـیـسـنـبــری | بـــر دم ایــن عـــقــرب نــیــلــوفـــری |
چـون ز کمان تـیر شکر زخمه ریخت | زهـر ز بــزغــالـه خــوانـش گـریـخــت |
یـوسـف دلـوی شـده چــون آفـتــاب | یـونـس حـوتــی شـده چــون دلـو آب |
تـــا بـــه حــمــل تــخــت ثــریــا زده | لـشـگـر گـل خـیـمـه بــه صـحــرا زده |
از گــــل آن روضــــه بــــاغ رفــــیـــع | ربـــع زمــیــن یــافــتــه رنــگ ربــیــع |
عـشـر ادب خـوانـده ز سـبـع سـمـا | عــذر قــدم خـــواســتـــه از انــبـــیــا |
ســتــر کــواکــب قــدمـش مـیـدریـد | سـفـت مـلـایک عـلـمـش مـیکـشـید |
نـاف شـب آکـنـده ز مـشـک لـبــش | نـعــل مـه افـکـنـده ســم مـرکـبــش |
در شـــب تـــاریــک بـــدان اتـــفــاق | بــــرق شـــده پـــویـــه پـــای بـــراق |
کــبــک وش آن بــاز کـبــوتــر نـمـای | فــاخــتــه رو گــشــت بــفــر هـمـای |
ســدره شــده صــد ره پــیـراهـنـش | عـــرش گــریــبـــان زده در دامــنــش |
شـب شـده روز اینت نهاری شگرف | گل شـده سـرو اینت بـهاری شـگرف |
زان گل و زان نرگس کـانبـاغ داشـت | نــرگــس او ســرمــه مــازاغ داشــت |
چـون گـل ازیـن پـایـه فـیـروزه فـرش | دست بـه دست آمد تـا سـاق عرش |
هـمـسـفـرانـش سـپــر انـداخـتــنـد | بــال شـکـسـتــنـد و پــر انـداخـتــنـد |
او بـــتـــحـــیــر چـــو غــریــبـــان راه | حـــلــقـــه زنــان بـــر در آن بـــارگــاه |
پـرده نـشـینـان کـه درش داشـتـنـد | هــودج او یـکــتــنــه بــگــذاشــتــنــد |
رفــت بــدان راه کــه هـمــره نــبــود | ایـن قــدمــش زانــقــدم آگــه نــبــود |
هـر کــه جــز او بــر در آن راز مــانــد | او هـم از آمــیـزش خــود بــاز مــانــد |
بـر سـر هـسـتـی قـدمـش تـاج بـود | عــرش بــدان مــائده مــحــتــاج بــود |
چـون بـه همه حـرق قلم در کشـید | ز آســتــی عـرش عـلـم بــرکـشــیـد |
تـا تـن هستـی دم جان می شمرد | خـواجـه جـان راه بـه تـن می سـپـرد |
چـون بــنـه عـرش بـه پـایـان رسـیـد | کـار دل و جـان بـه دل و جـان رسـیـد |
تـن بـه گـهر خـانه اصـلی شـتـافـت | دیده چـنان شـد کـه خـیالـش نیافـت |
دیـــده کـــه نـــور ازلـــی بـــایــدش | ســر بـــه خــیــالــات فــرو نــایــدش |
راه قــدم پـــیــش قــدم در گــرفــت | پــرده خــلــقــت زمــیـان بــرگــرفــت |
کــرد چــو ره رفــت زغــایــت فــزون | ســر ز گــریــبــان طــبــیـعــت بــرون |
هـمــتــش از غــایـت روشــن دلــی | آمـــده در مـــنــزل بـــی مـــنــزلـــی |
غـیـرت ازیـن پـرده مـیـانـش گـرفـت | حـیرت ازان گـوشـه عـنـانـش گـرفـت |
پــرده در انــداخــتــه دســت وصــال | از در تـــعـــظـــیــم ســـرای جـــلــال |
پــای شــد آمــد بــســر انـداخــتــه | جــان بــه تــمـاشــا نـظـر انـداخــتــه |
رفـت ولـی زحـمـت پــائی نـداشـت | جـسـت ولی رخـصت جـائی نداشت |
چـون سخن از خود بـه در آمد تـمام | تــا سـخــنـش یـافـت قـبــول سـلـام |
آیــت نـــوری کـــه زوالـــش نـــبـــود | دید بـه چـشـمـی کـه خـیالـش نبـود |
دیـدن او بــی عـرض و جــوهـرسـت | کـز عـرض و جـوهر از آنـسـو تـرسـت |
مطـلق از آنجـا کـه پـسـندیدنیسـت | دیــد خـــدا را و خــدا دیــدنــیــســت |
دیـدنــش از دیـده نــبــایـد نــهـفــت | کــوری آنـکــس کـه بــدیـده نـگـفــت |
دیـد پـیـمـبـر نـه بـه چـشـمـی دگـر | بلکه بدین چشم سر این چشم سر |
دیــدن آن پـــرده مــکــانــی نــبـــود | رفــــتــــن آن راه زمـــانـــی نـــبــــود |
هـر کـه در آن پـرده نـظـرگـاه یـافـت | از جــهـت بــی جــهـتــی راه یـافــت |
هـسـت ولـیـکـن نـه مـقـرر بــجــای | هر که چـنین نیسـت نبـاشـد خـدای |
کـفــر بــود نـفــی ثــبــاتــش مـکـن | جــهـل بــود وقــف جــهـاتــش مـکـن |
خـورد شـرابــی کـه حـق آمـیـخـتـه | جـــرعـــه آن در گــل مــا ریــخـــتـــه |
لـطـف ازل بـا نـفـسـش همـنـشـین | رحــمــت حــق نــازکــش او نـازنـیـن |
لـب بــه شـکـر خـنـده بــیـاراسـتــه | امــت خــود را بــه دعــا خــواســتــه |
هـمـتــش از گــنـج تــوانـگــر شــده | جــمـلــه مــقــصــود مـیـســر شــده |
پـشـت قـوی گـشـتـه از آن بــارگـاه | روی درآورد بــــــدیـــــن کـــــارگـــــاه |
زان ســـفــر عــشـــق نــیــاز آمــده | در نــفــســـی رفــتـــه و بـــاز آمــده |
ای ســخــنـت مــهـر زبــانـهـای مــا | بــوی تــو جــانــداروی جــانـهـای مــا |
دور سـخــا را بــه تــمـامـی رســان | خـتـم سـخـن را بـه نـظـامـی رسـان |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج