چـو شـقـه شـب عـنـبـر نـثـار بـگـشـایـنـددر سـراچـه نـیـلـی حـصـار بـگـشـاینـدســپــهــر را تــتــق زرنــگــار بـــربـــنــدنــدز پـیـش پـرده گـوهـر ن…
| چـو شـقـه شـب عـنـبـر نـثـار بـگـشـایـنـد | در سـراچـه نـیـلـی حـصـار بـگـشـاینـد |
| ســپــهــر را تــتــق زرنــگــار بـــربـــنــدنــد | ز پـیـش پـرده گـوهـر نـگـار بـگـشـاینـد |
| بــه زخــم تــیـغ مـقــیـمـان خــطــه خــاور | ولـایـت از سـپـه زنـگـبــار بــگـشـایـنـد |
| شکوفه ها که در آن لحظه چشم باز کنند | زبـان بـه شـکـر نسـیم بـهار بـگشـایند |
| چـو غـنچـه ها کمر حـسـن بـر میان بـندند | هـزار نـعـره ز جــان هـزار بــگـشــایـنـد |
| چـو بــیـدهـا بــه در آرنـد تـیـغـهـا ز غـلـاف | چـه خـون که از جـگر لاله زار بـگشایند |
| بـه ذوق روزه یـکـسـالـه شـاهـدان چـمـن | به جرعه های می خوشگوار بگشایند |
| بـه لطـف خـون ز رگ ارغـوان و شـاهد گل | بـه نوک نشتـر سـر تـیز خـار بـگشایند |
| مـیـان بــاغ خـجـالـت کـشـنـد لـالـه و گـل | اگـر نـقـاب ز رخـسـار یـار بــگـشـایـنـد |
| هـوای بـاغ و شـمـیـم گـل و نـسـیم بـهـار | گـره ز طـبـع مـن دلـفـکـار بـگـشـایـنـد |
| مـجـاهـزان طـبـیـعـت بـه دسـت بـاد صـبـا | هـزار نـافـه مـشـگ تـتــار بــگـشـایـنـد |
| ز بــهـر عـرض ثــنـا و دعـای حـضـرت شـاه | زبـان سوسن و دست و چنار بگشایند |
| مــدبــدان فــلــک را چــو کــار در بــنــدنــد | بـیـمـن رای شـه کـامـکـار بـگـشـایـنـد |
| شـکـوه و بـاسـش اگر بـانگ بـر زمانه زنند | زهـم تـوالـی لـیـل و نـهـار بـگـشـایـنـد |
| وگـر بــه قـهـر نـگـاهـی کـنـنـد بــر افـلـاک | ز هفت بـخـتـی گردون قطار بـگشـایند |
| چــو بــرق تــیـغ بــر اعــدای او زبــانـه زنـد | زبـان دوسـت بـه صـد زینهار بـگشـایند |
| بــه روز رزم غــلـامـان او چــو قــهـر کـنـنـد | ز حـد قـاهـره تـا قـنـدهـار بـگـشـایـنـد |
| بــه کــیـنـه چــون کــمـر کــارزار دربــنـدنـد | به حمله صد گره از کوهسار بـگشایند |
| هـزار قــلـعــه رویـیـن اگــر بــه پــیـش آیـد | بـه زور بـازوی خـنـجـر گـذار بـگـشـایند |
| جـهـان پـنـاهـا بــا آنـکـه تـیـغ و بــازوی تـو | مـدار ایـن فـلـک بـی مـدار بـگـشـاینـد |
| بـه لطف دست و دلت هر دمی جـهانی را | زبــنــد حــادثــه روزگــار بــگــشــایـنــد |
| مـبــارزان تــوغـران رونـد بــر ســر خــصــم | چـو شـیر را که بـرای شـکار بـگشـایند |
| هـمـه دعـای تــو یـابــنـد بــر جــریـده مـن | چـو روزنامـه بـه روز شـمـار بـگـشـایند |
| همیشـه تـا بـد و نیک از قضای حـق دانند | چـو عـاقـلـان نـظـر اعـتـبـار بـگـشـاینـد |
| تــو کــامــران و پــیــاپــی مــدبــران قــضــا | بـه روی تـو، در هر اخـتـیار بـگـشـاینـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
