فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 30 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

در مدح خواجه طاهر

بــیـنـی آن بــیـجـاده عـارض لـعـبــت حـمـری قـبــایسـنبـلش چـون پـر طـوطـی، روی چـون فر همایجــعــد پــرده پــرده در هـم هـمـچــو چــتــر آبــنـوسزلف…

بــیـنـی آن بــیـجـاده عـارض لـعـبــت حـمـری قـبــایسـنبـلش چـون پـر طـوطـی، روی چـون فر همای
جــعــد پــرده پــرده در هـم هـمـچــو چــتــر آبــنـوسزلف حلقه حلقه، برهم، همچو مشک اندوده نای
دل، جـراحـت کـردش آن زلـفـین و چـون زلـفـینـش رابــر جــراحــت بــرنـهـی راحــت پــدیـد آرد خــدای
زانـکـه زلـفـش کـژدمـســت و هـر کـه را کـژدم گـزیـدمــرهـم آن زخــم را کــژدم نــهـد کــژدم فــســای
ای بــســا شــورا کــه از آن زلـفــکــان انـگــیـخــتــیگـر نـتــرسـیـدی تــو از مـنـصـور عـادل کـدخــدای
طــــاهـــری، گـــوهـــر نـــژادی، از نـــژاد طـــاهـــریعـــزم او: عــزم و کــمــال او: کــمــال و رای: رای
کـامـکـاری کـو چـو خـشـم خـویـشـتــن رانـد بــه رومطــوق زریــن را کــنــد بـــر گــردن قــیــصـــر درای
دولـتـش هـمـشـیره و دل هـمـره و دین هـمـنـشـیننـصــرتــش هـمــزانـو و اقــبــال هـمــروی ســرای
گــر پــیــمــبـــر زنــده بــودی، بـــر زبـــان جــبــرئیــلآمــدی در شــان جــودش آیــت از عــرش خــدای
از فـــراز هـــمـــت او آســــمـــان را نـــیـــســــت راهوز ورای مـلـکـت او ایـن زمـیـن را نـیـســت جــای
نـیـسـت خـالـی بـزم او از بــاش بـاش و نـوش نـوشنـیـسـت خـالـی رزم او از گـیـر گـیـر و هـای هـای
روز رزم او نــــگـــــیــــرد عـــــز عـــــزرائیــــل جـــــانروز بــــزم او بـــمـــانـــد جـــبــــرئیـــل از وای وای
گر کسـی گوید که در گیتـی کسـی بـرسـان اوسـتگـر هـمـه پــیـغـمـبــری بــاشـد، بــود یـافـه درای
آفــریـن زان مــرکــب مــیــمــون کــه دیــدم بــر درشمـرکــبــی، زیـن کـرده و خــاره بــر و جــادو ربــای
گـور سـم و گـاو پــشـت و گـرگ ســاق و کـرگ رویبـبـر گوش و رنگ چشم و شیر دست و پـیل پـای
چــون بــرآری تــازیــانــه بــگــســلــد زنــجــیــر پــیـلچـون زنی نعـلش، شـکالش بـس بـود بـند قـبـای
گـــر بـــگـــردانــی بـــگـــردد، ور بـــرانـــگـــیــزی دودبــر طــراز عــنـکــبــوت و حــلــقــه نــاخــن پــرای
وان قـلـم بـین در بـنانش چـون یکـی مـمـشـوقـه ایگـه نـشــیـب و گـه فــراز و گـاه وصــل و گـاه نـای
مــرکــبــی دریـاکــش و طــیـاره ای عــنــبــرفــشــاندایــه ای درپـــرور و دوشـــیــزه ای یـــاقـــوت زای
ای خـــداونــدی کـــه فـــرمــان تـــرا یــابـــد هــمــیتــخـت خـان و طـوق فـور و تـیـغ قـیـصـر تــاج رای
همچـنین لشـکـر کش و دشـمن کش و دینار بـخـشهمچـنین گـیتـی خـور و میری کـن و نیکـی فـزای
فـــر و روی خـــویــشـــتـــن را بـــر فـــراز و بـــرفــروزنـاصـح و بــدخــواه خــود را بــر نـشـان و در ربــای
دوستـان را بـند بـشکن، دوست پـرور، خوان بـبـخشدشـمـن و اعـدا شــکـن، بــردار کـن کـیـن آزمـای
اســـب تـــاز و گـــوی بـــاز و زیـــرســـاز و بـــم نـــوازجـود کـار و دل ربــای و مـی سـتـان و دن سـتـای
گـردن ادبــار بــشــکــن، پــشــت دولـت راســت کـنپـای بـدخـواهان بـبـند و دسـت نیکـان بـرگـشـای
جـــام گـــیــر و جـــای دار و نـــام جـــوی و کـــام رانبــت فـریـب و کـیـن گـداز و دیـن پـژوه و ره نـمـای
خــازنـت را گـو کــه ســنـج و رایـضــت را گـو کــه رانشـاعرت را گو که خـوان و حـاجـبـت را گو که پـای
حـــاســدت را گــو: گــریــز و ســاقــیــت را گــو: ریــزناصـحـت را گـو: نشـین و مـطـربـت را گـو: سـرای
چـون بـیـابـی مـهـر و کـین: آن را بـبـین، این را سـتـرچون بـبینی بخل و جود : این را گزین، آن را گزای
نـــافــــه را و مـــشــــک را و ســــیـــم را و جــــام رابـــرنــواز و بـــرفــتــال و بـــرفــشــان و بـــرگــرای
ملک ده، لشـکر شـکن، خـنجـر کش و مغـفر شـکافگـنج نه، بـاره فـکـن، شـمشـیر زن، بـخـت آزمـای
عشق و مهر وخال و زلف و روی و چشم و خط و لبور زو کار و بـوی و مال و بـوس و بین و خار و خای
اسـب و اشتـر، زر و سیم و جـام و عود و مشک نابرام گـیـر و بــرفـشــان و بــرفــراز و ســوز وســای
هـر نـشــاطــی را بــخــواه و هـر مــرادی را بــجــویهــر وفــایـی را بــیــاب و هــر بــقــایـی را بــبــای
جــز بــخــیـلــان را مــروب و جــز لئیـمــان را مــبــنــدجــز مـعــادی را مـکــوب و جــز مـوالـی را مـپــای

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج