ای نــهــاده بــر مــیــان فــرق جــان خــویـشــتــنجـسـم مـا زنـده بــه جــان و جــان تــو زنـده بــه تــنهـر زمـان روح تــو لـخــتــی از بــدن کــمـ…
ای نــهــاده بــر مــیــان فــرق جــان خــویـشــتــن | جـسـم مـا زنـده بــه جــان و جــان تــو زنـده بــه تــن |
هـر زمـان روح تــو لـخــتــی از بــدن کــمـتــر کـنـد | گــوی انــدر روح تـــو مــضـــمــر هــمــی گــردد بـــدن |
گـر نـیی کـوکـب، چـرا پـیـدا نـگـردی جـز بـه شـب | ور نـیـی عـاشـق، چـرا گـریـی هـمـی بـر خـویـشـتـن |
کــوکــبــی آری ولــیـکــن آســمــان تــســت مـوم | عـاشــقـی آری، ولـیـکـن هـســت مـعـشـوقـت لـگـن |
پـیـرهـن در زیـر تـن پـوشـی و پـوشـد هـر کـسـی | پـیـرهـن بــر تـن، تـو تـن پـوشـی هـمـی بــر پـیـرهـن |
چــون بــمـیـری آتــش انـدر تــو رسـد زنـده شـوی | چــون شــوی بــیـمــار، بــهــتــر گــردی از گــردن زدن |
تا همی خندی، همی گریی و این بس نادر است | هم تـو معشـوقی و عـاشـق، هم بـتـی و هم شـمن |
بــشـکـفـی بـی نـوبــهـار و پـژمـری بـی مـهـرگـان | بــگــریــی بــی دیــدگــان و بــاز خــنــدی بــی دهــن |
تــو مـرا مــانـی و مـن هـم مـر تــرا مــانـم هـمـی | دشــمــن خــویـشــیـم هـر دو دوســتــدار انــجــمــن |
خــویـشـتــن سـوزیـم هـر دو، بــر مـراد دوسـتــان | دوســـتـــان در راحـــتـــنــد از مـــا و مـــا انــدر حـــزن |
هــر دو گــریـانــیـم و هــر دو زرد و هـر دو در گــداز | هـر دو ســوزانـیـم و هـر دو فــرد و هـر دو مـمـتــحــن |
آنـچـه مـن در دل نـهـادم، بـر سـرت بـیـنـم هـمـی | وانــچـــه تـــو بـــر ســـر نــهــادی در دلــم دارد وطــن |
اشـک تـو چـون در کـه بــگـدازی و بــر ریـزی بـه زر | اشـک مـن چـون ریـخـتـه بــر زر هـمـی بــرگ سـمـن |
روی تــو چــون شـنـبــلـیـد نـوشــکـفـتــه بــامـداد | وان مــن چــون شــنــبـــلــیــد پــژمــریــده در چــمــن |
رسـم نـاخــفـتــن بــه روزسـت و مـن از بــهـر تــرا | بـی وسـن بـاشـم هـمـه شـب، روز بـاشـم بـا وسـن |
از فــراق روی تـــو گــشـــتـــم، عـــدوی آفـــتـــاب | وز وصــالـت بــر شــب تــاری شــدســتــم مـفــتــنـن |
مــن دگــر یــاران خـــود را آزمــودم خـــاص و عــام | نـــی یــکـــیــشـــان رازدار و نـــی وفـــاانـــدر دو تـــن |
رازدار مــن تــویــی، ای شــمــع یــار مــن تــویــی | غــمــگــســار مــن تــویـی مــن زان تــو، تــو زان مـن |
تـو همی تـابـی و مـن بـرتـو همی خـوانم بـه مهر | هــر شــبــی تــا روز دیــوان ابــوالــقــاســم حــســن |
اوســـتــــاد اوســـتــــادان زمـــانـــه عـــنـــصـــری | عنصـرش بـی عیب و دل بـی غش و دینش بـی فتـن |
شـعـر او چـون طـبـع او: هم بـی تـکـلف هم بـدیع | طـبـع او چـون شـعـر او: هـم بـا مـلـاحـت هم حـسـن |
نـعــمــت فــردوس یـک لــفــظ مـتــیـنـش را ثــمـر | «گــنــج بــادآورد» یــک بــیــت مــدیــحــش را ثــمــن |
تـا همی خـوانی تـو اشعارش، همی خـایی شکر | تـا هـمـی گـویـی تـو ابـیـاتـش، هـمـی بـویی سـمـن |
حــلــم او چــون کــوه و انـدر کــوه او کــهـف امــان | طــبـــع او چـــون بـــحـــر و انــدر بـــحــر او در فــطــن |
نــــــظـــــــم او و لــــــفــــــظ او و ذوق او و وزن او | هر خـطـابـش، هر عـتـابـش هر مدیحـش، هر سـخـن |
گــاه نـظــم و گــاه نـثــر و گــاه مـدح و گـاه هـجــو | روز جـــــــد و روز هــــــزل و روز کــــــلــــــک و روز دن |
در بــار و مـشــکـریـز و نـوش طــبــع و زهـر فـعــل | جـــانــفـــروز و دلـــگـــشـــا و غـــمـــزدا و لـــهــوتـــن |
کــوجــریـر و کــو فــرزدق، کــو زهـیـر و کــو لـبــیـد | رؤبـــه عـــجـــاج و دیــک الـــجـــن و ســـیــف ذویــزن |
کـو حــطـیئه، کـوامـیـه، کـو نـصـیـب و کـو کـمـیـت | اخـــطــل و بـــشـــار بـــرد، آن شـــاعــر اهــل یــمــن |
وز خـراسـان: بــوشـعـیـب و بـوذر آن تـرک کـشـی | وان ضـــریـــر پــــارســـی، وان رودکـــی چـــنـــگـــزن |
آن دو گـــرگـــانـــی و دو رازی و دو ولـــوالـــجــــی | سـه سـرخـسـی و سـه کاندر سـغـد بـوده مسـتـکن |
ابــن هـانـی، ابــن رومـی، ابــن مـعـتـز ابـن بـیـض | دعـبــل و بــوشــیـص و آن فـاضـل کـه بــود انـدر قـرن |
وان خـجـسـتـه پـنج شـاعـر کـو، کـجـا بـودندشـان | عــزه و عــفــرا و هــنــد و مــیــه و لــیــلــی ســکــن |
وان دو امـرؤالـقـیـس و آن دو طـرفـه، آن دو نـابـغـه | وان دو حسان و سه اعشی وان سه حماد و سه زن |
از بــخـارا پــنـج و پــنـج از مـرو و پـنـج از بــلـخ بــاز | هفت نیشـابـوری و سـه طـوسـی و سـه بـوالحـسـن |
گــو فــراز آیـنــد و شــعــر اوســتــادم بــشــنـونــد | تــا غــریـزی روضــه بــیـنـنـد و طــبــیـعــی نـســتــرن |
تــا بــر آن آثــار شــعــر خــویـشــتــن گــریـنـد بــاز | نـــی بـــرآثـــار و دیـــار و رســـم و اطـــلـــال و دمـــن |
او رســــول مـــرســــل ایـــن شـــاعـــران روزگـــار | شــعــر او فـرقـان و مـعـنـایـش ســر تــا ســر ســنـن |
شـعـر او فـردوس را مـانـد، کـه اندر شـعـر اوسـت | هـر چــه در فــردوس مــا را وعــده کــرده ذوالــمــنــن |
کـوثـرسـت الـفـاظ عـذب او و مـعـنـی سـلـسـبـیل | ذرق او انـــهـــار خــــمـــر و وزنـــش انـــهـــار لـــبــــن |
لــذت انـهـار خــمــر اوســت مــا را بــی حــســاب | راحـــت ارواح لــطــف اوســـت مــا را بـــی شـــجـــن |
از کــــف او جــــود خــــیـــزد وز دل او مــــردمــــی | از تـــبـــت مــشـــک تـــبـــتـــی، وز عـــدن در عـــدن |
وقـت صــلـحــش کـس نـدانـد مـرغــزن از مـرغــزار | وقــت خــشــمـش، کـس نـدانـد مـرغــزار از مـرغــزن |
هــمــتـــش آب و مــعـــالــی ام و بـــیــداری ولـــد | حـکـمـتــش عـم و جــلـالـت خـال وهـشـیـاری خـتــن |
زیـن فـروتــر شــاعـران دعـوی و زو مـعـنـی پــدیـد | ویـن حــکــیــمــان دگــر یــک فــن و او بــســیــار فــن |
از زغـــن هـــرگـــز نـــیـــایــد فـــر اســـب راهـــوار | گــرچـــه بـــاشــد چـــون صــهــیــل اســب آواز زغــن |
حــبــذا اســبــی مـحــجــل مـرکــبــی تــازی نـژاد | نــعــل او پـــرویــن نــشــان و ســم او خـــارا شــکــن |
بـارکـش چـون گـاومـیش و بـانگـزن چـون نره شـیر | گـامـزن چـون ژنـده پــیـل و حـمـلـه بــر چـون کـرگـدن |
یـوز جـسـت و رنـگ خـیـز و گـرگ پـوی و غـرم تـک | بـــبـــر جـــه، آهـــو دو و روبـــاه حـــیـــلـــه، گـــور دن |
چـون زبـانی انـدر آتـش، چـون سـلـحـفـاة انـدر آب | چــون نــعــایــم دربــیــابــان، چــون بــهــایــم در قــرن |
رام زیـن و خـوش عـنـان و کـش خــرام و تــیـزگـام | شــخ نــورد و راهــجــوی و ســیــل بـــر و کــوهــکــن |
پــــشـــت او و پــــای او و گـــوش او و گـــردنـــش | چـون کـمان و چـون رماح و چـون سـنان و چـون مجـن |
بـر شـود بـر بـاره سـنـگـین، چـو سـنگ مـنـجـنیق | در رود در قــعــر وادی چــون بــه چــاه انـدر، شــطــن |
بــر طــراز آخــتــه پــویـه کــنـد چــون عــنـکــبــوت | بــربــدسـتــی جــای بــر، جـولـان کـنـد چـون بــابــزن |
رخــش بـــا او لــاغــر و شــبـــدیــز بـــا او کــنــدرو | ورد بــــا او ارجــــل و یـــحــــمــــوم بــــا او اژکــــهـــن |
ایـنـچــنـیـن اســبــی تــوانـد بــرد بــیـرون مــرمــرا | از چــنـیـن وادی، ز قــاعــی ســهـمـنـاک و نـیـشــزن |
از تـبـش گشـتـه غدیرش همچـو چـشم اعمشـان | وز عـطـش گـشـتـه مـسـیلـش چـون گـلـوی اهـرمـن |
گـشـتــه روی بــادیـه چــون خــانـه جــوشـنـگـران | از نــشـــان ســـوســـمــار و نــقــش مــاران شــکــن |
هـــمـــچــــو آواز کــــمـــان آوای گـــرگـــان انـــدرو | هـمـچــو جــعـد زنـگـیـان شــاخ گـیـاهـان، پــرشــکـن |
بـر چـنین اسـبـی چـنین دشتـی گذارم در شـبـی | تــیـره چــون روز قــصــاص و تــنــگ چــون روز مــحــن |
روی شـــســـتـــه آســـمــان او بـــه آب لــاجـــورد | دسـت در بـسـتـه زمـینـش از قـیـر و از مـشـک خـتـن |
راسـت چـون یک قـبـضـه و یک خـانه قـوسـی بـود | آن بـــنــات الــنــعــش تــابـــان بـــر ســر کــوه یــمــن |
بــر سـپــهـر لـاجــوردی صـورت «سـعـدالـسـعـود» | چـون یـکـی خـال عـقـیـقـیـن، بــر یـکـی نـیـلـی ذقـن |
چـون سـه سـنگ دیگپـایه «هقعـه » بـر جـوزا کنار | چـــون شـــرار دیــگــپـــایــه پـــیــش او خـــیــل پـــرن |
اسـب من در شب دوان همچـون سفینه در خـلیج | مـن بــر او ثــابــت چــنـانـچــون بــادبــان انـدر ســفـن |
گــاهــش انــدر شــیـب تــازم، گــاه تــازم بــرفــراز | چــون کـسـی کـو گـاه بــازی بــر نـشـیـنـد بــر رسـن |
در مـیان مـهد چـشـم مـن نخـسـبـد طـفـل خـواب | تـــا نــبـــیــنــم روی آن بـــرجــیــس رای تــهــمــتـــن |
تــا نـگـیـرم دامـن اقــبــال او مـحــکــم بــه چــنـگ | تــا نــبـــوســم خــاک زیــرپــای او، ذوالــطــول و مــن |
ای مـنـوچـهـری هـمـی تـرسـم کـه از بـیدانـشـی | خـویشـتـن را هـم بـه دسـت خـویشـتـن دوزی کـفـن |
آنــکــه انــدر زیــر تــاج گــوهــر و دیــبـــای شــعــر | چـــون نــگـــار آزرســـت و چـــون بـــهــار بـــرهــمـــن |
بـرد خـواهـی پـیـش او نـاپـروریـده شـعـر خـویش؟ | کـرد خــواهـی در مـلـامـت عــرض خــود را مـرتــهـن؟ |
بــر دم طـاووس خـواهـی کـرد نـقـشـی خـوبــتـر؟ | در بــهـشــت عــدن خــواهـی کـشــت شــاخ نـارون؟ |
آنـکــه اســتــادان گــیـتــی بــرحــذر بــاشــنــد ازو | تـــو بـــه نــادانــی مــرو نــزدیــک او، لــاتـــعـــجـــلــن |
مجـلس اسـتـاد تـو چـون آتـشـی افـروخـتـه سـت | تــو چــنـانـچــون اشـتــر بــی خـواسـتــار انـدر عـطـن |
اشــتــر نــادان ز نــادانــی فــروخــســبـــد بــه راه | بـی حـذر بـاشد از آن شیری که هسـت اشـتـرشکن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج