زهـــی هـــوا را طـــواف و چـــرخ را مـــســـاحکـه جـسـم تـو ز بــخـارسـت و پـرتـو ز ریـاحاگـر بـه صـورت و تـرکـیب هسـتـی از اجـسـامچــرا بــه بــالـا…
| زهـــی هـــوا را طـــواف و چـــرخ را مـــســـاح | کـه جـسـم تـو ز بــخـارسـت و پـرتـو ز ریـاح |
| اگـر بـه صـورت و تـرکـیب هسـتـی از اجـسـام | چــرا بــه بــالـا تــازی ز پــسـت چـون ارواح |
| ز دوســتــی کــه تــو داری هـمــی پــریـدن را | به حرص و طبـع همه تن ترا شدست جناح |
| تـو کشـتـی یی که ز رعد و ز بـرق و بـاد تـو را | چـو بـنـگـریم شـراع اسـت و لـنگـر و مـلـاح |
| تـویـی کـه لـشـکـر بـحـر و سـپـاه جـیـحـونـی | ز بـرق و رعدت کوس و علم به قلب و جناح |
| گـــهـــی ز گـــریـــه تـــو زرد دیـــده نـــرگـــس | گـهـی ز خــنـده تــو ســرخ چــهـره تــفــاح |
| چـو چـشـم عـاشـق داری بـه اشـک روی هوا | چـو روی دلـبـر داری بـه نـقـش روی بـطـاح |
| تــوراســت اکــنـون بــر کـوه پــیـچــش تــنـیـن | چـنـانـکـه بـودت در بـحـر سـازش تـمـسـاح |
| نـه در بــحــار قــرارت نـه در جــبــال ســکــون | نـه تـیـز رحـلـت پــیـکـی چـو زود رو سـیـاح |
| بـر ایـن بـلـنـدی جـز مـر تـو را اجـازت نـیـسـت | کــه بــاری آیــد نــزدیــک ایـن غــداة و رواح |
| هنر سوار بزرگی است که دست جاهش کرد | بــه تــازیـانـه حــشــمـت زمـانـه را اصــلـاح |
| ربــــود و بـــــرد کــــف را دو رای عــــالــــی او | ز جـور و طبـع جـهان و فلک حـرون و جـماح |
| نـه قـعــر حــلـمـش دریـافــت فــکـرت غــواص | نـه غـور حـزمـش بــنـمـود نـهـمـت مـسـاح |
| بـــزرگ بـــار خـــدایــا تـــو مــلــک و دولـــت را | چـو عقل مایه عونی چـو بـخـت اصل نجـاح |
| گـه وقـار و گـه جـود دسـت و طـبــع تـوراسـت | ثــبــات تــنــد جــبــال و مــضــاء تــیـز ریــاح |
| ز رای و عـزم تــو گـردون و دهـر از آن تــرســد | که این کشیده سیوفست و آن زدوده رماح |
| اگــر هـمـیـدون بــحــر مـکــارمـی نـه عــجــب | که خـط های کـف تـسـت جـویهای سـماح |
| بــه روزگــار تــو شــادم اگــر چــه مــحــرومــم | از آن بــزرگــی طــنــان و طــلــعــت وضــاح |
| ســپــیـدرویـم چــون روز تــا بــه مــدحــت تــو | ســیـاه کـردم چــون شــب دفــاتــر و الـواح |
| بـه طـبـع و خـاطـرم انـدر مـدیـح و وصـف تـو را | گشـاد و بـسـت کمال و هنر نقاب و وشـاح |
| ثـنا و شـکـر تـو گـویم همی بـه جـان و بـه دل | که نیست شکر و ثنا جز تو را حلال و مبـاح |
| تـو تـا چو خورشید از چشم من جـدا شده ای | هـمـی سـیاه مـسـا گـرددم سـپـید صـبـاح |
| چــــو روز بــــود مـــرا آفـــتــــاب مـــن بــــودی | چـو شـب درآیـد دائم تـو بــاشـیـم مـصـبـاح |
| ز سـعـی و فـضـل تـو داروی و مـرهـمـم بــایـد | که تـن رهین سقام است و دل اسیر جراح |
| چـگـونه بـسـتـه شـوم هر زمـان بـه بـند گـران | کـه هسـت رأی تـو قـفـل زمـانه را مـفـتـاح |
| لــزمــت ســجــنــا و الــبــاب مــغــلــق دونـی | ولـیـس یـفــتــح دون الـمـهـیـمـن الـفــتــاح |
| مـرا تــو دانـی و دانـی کـه هـیـچ وقــت نـبــود | دردنـائت را خــود بــر دل مـن اســتــفــتــاح |
| تــفــاوت اســت مـیـان مـن و عــدو چــونـانـک | تــفـاوت اسـت بــه اقـسـام در مـیـان قـداح |
| اگـر چــه هـر دو بــه آواز و بــانـک مـعــروفــنـد | زئیـر شــیـر شــنــاســد مــردمــان زنــبــاح |
| تـو را بـه محـنت مسـعود سـعـد عمر گذشـت | بـدار مـاتـم دولـت کـه نـیـسـت جـای مـزاح |
| فـلـک بـه حـرب تـو آنـگـه دلـیـر شـد کـه تـو را | نیافـت پـای مجـال و نداشـت دسـت صـلاح |
| ز عـقـل سـاز حــسـام و ز دسـت سـاز سـپــر | که بـا زمانه و چـرخـی تـو در جـدال و نطـاح |
| بـرو چـو طوطی و بـلبـل بـه قول و لحن مبـاش | کــه دام هـای بــلــا را قــوی شــود مـلـواح |
| ز پــیـش خــویـش بــیـنـداز عــمـدة الــکــتــاب | بـه دسـت خـویش فرو شـو مسـائل ایضـاح |
| هـمـی گــذار جــهـان را بــه کــل مـحــتــرفــه | ســتــور وار هـمـی زی ولـا عـلـیـک جــنـاح |
| هـمــیـشــه تــا بــود افــلــاک مــرکــز انــجــم | هــمــیـشــه تــا بــود ارواح قــوت اشــبــاح |
| تــن عــدوی تــو بــا نـالــه بــاد چــون تــن زیـر | لـب ولـی تــو پــر خــنـده چــون لـب اقـداح |
| تـنت چو طبـعت صافی و طبـع چون تن راست | دلـت ز جـانت مـسـرور و جـان ز دل مـرتـاح |
| بـه چـشمت اندر حـسن و بـه طبـعت اندر لهو | بـه گوشت اندر لحـن و بـه دستـت اندر راح |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
