چــون از فـراق دوســت خــبــر دادم آن غــرابرنــگ غـــراب داشـــت زمـــانــه ســـیــاه نــابچــونـانـکـه از نـشـیـمـن بــر بــانـگ تــیـر و زهبــجـهـد…
| چــون از فـراق دوســت خــبــر دادم آن غــراب | رنــگ غـــراب داشـــت زمـــانــه ســـیــاه نــاب |
| چــونـانـکـه از نـشـیـمـن بــر بــانـگ تــیـر و زه | بــجـهـد غـراب نـاگـه جـسـتــم ز جــای خـواب |
| از گــــریـــه چــــون غــــرابــــم آواز در گــــلـــو | پـــیــدا نـــبـــود هــیــچ سؤال مـــن از جـــواب |
| از خون دو چشم من چو دو چشم غراب و دل | آویــخـــتـــه غــرابـــی گــشــتـــه ز اضــطــراب |
| بــودم حــذور هــمــچــو غــرابــی بــرای آنــک | هـمـچــون غـراب جــای گـرفـتــم دریـن خــراب |
| گـر روز مـن سـیـه چـو غـراب اسـت پـس چـرا | مــانــنــده غـــراب نــدانــم هــمــی شـــتـــاب |
| بـر هجـر چـون غـراب خـروشـان شـدم بـه روز | آمـــوخـــتـــم ز بـــنــد گـــران رفـــتـــن غـــراب |
| چـون بـانگ او بـه گـوش مـن آید ز شـاخ سـرو | گـیـتــی شـود چـو پــرش در چـشـم مـن ز آب |
| گـویم چـرا خـروشـی نـه چـون مـنـی بـه بـنـد | بـــرخــیــز و بــر پــرو بــرو و دوســت را بــیــاب |
| ور اتـــفـــاقــت افــتـــد و بـــیــنــی بـــت مــرا | آگـه کـنـش کـه بـر تـن مـن چـیسـت از عـذاب |
| گـو تــا مـن از تــو دورم و دور از تـو گـشـتـه ام | بــریـان بــر آتــش غـم هـجــر تــو چـون کـبــاب |
| بــردنـدم از بــر تــو گـروهـی ســتــیـزه جــوی | کـرده ز کـیـن و خــشــم دل و روی را خــضـاب |
| بـر کـوه خـواب کـرده بـه یـک جـای بــا پـلـنـگ | در دشــت آب خــورده بــه یـک جــوی بــا ذئاب |
| بـی شرم چون مخنث و بی عافیت چو مست | بی نفس همچو کودک و بی عقل چون مصاب |
| تـازنده همچـو یوز و شکم بـنده همچـو خـرس | درنـده هـمـچــو گـرگ و ربــایـنـده چـون کـلـاب |
| راهـــی بـــریــده ام کـــه درخـــتـــان او زخـــار | هــمــچــون مــبـــارزانــی بـــودنــد بـــا حــراب |
| چــون زلـف تــو هـواش ظــلـام از پــس ظـلـام | چـون کـار مـن زمـینـش عـقـاب از پـس عـقـاب |
| کـردم بــه دم نـسـیـم هـوا را هـمـی سـمـوم | کـردم بــه اشـک ریـگ بـیـابــان هـمـی خـلـاب |
| اکــنــون بـــدیــن مــقــام در آن آتـــشــم ز دل | کــش زاب دیـده افــزون مــی گــردد الــتــهـاب |
| چـشـمـم ز بـس کـه کـریم هـمـچـون رخ تـذرو | پـشـتـم ز بـس کـه خـارم چـون سـینه عـقـاب |
| سـر یـافـتـه سـت نـرمـتـریـن بــالـش از حـجـر | تـن یـافـتـه سـت پــاکـتــریـن بــسـتــر از تـراب |
| در هر دو دسـت رشـتـه بـندسـت چـون عـنان | بــر هـر دو پـای حـلـقـه کـنـدسـت چـون رکـاب |
| یک دسـت من مذبـه و یک دسـت من مـحـک | شــب از بـــرای پــیــشــه و روز از پــی ذبـــاب |
| از پــشــت دســت گــیـرد دنـدان مـن طــعــام | وز خــون دیــده یــابــد لــبــهــای مــن شــراب |
| هـسـتــم یـقـیـن بــر آنـکـه گـر صـاحـب اجــل | خـــواهـــد بـــر تـــو زود بـــود مـــر مـــرا ایـــاب |
| عـبـدالـحـمـید احـمـد عـبـدالـصـمـد کـه مـلـک | نــه از شــیــوخ دیــد چــو او و نــه از شــبـــاب |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
