کـــار آنــچـــنــان کـــه آیــد بـــگــذارمعمر آنچنان که بـاید بـگسارمدل را ز کـــار گـــیـــتـــی بـــرگـــیــرمتـن را بـه حـکم ایزد بـسپـارمچـون نـ…
| کـــار آنــچـــنــان کـــه آیــد بـــگــذارم | عمر آنچنان که بـاید بـگسارم |
| دل را ز کـــار گـــیـــتـــی بـــرگـــیــرم | تـن را بـه حـکم ایزد بـسپـارم |
| چـون نـیـسـتـم مـقـیـم درین گـیـتـی | خـود را عذاب خـیره چـرا دارم |
| لــیـکــن ز قــوت چــاره نـمـی بــیـنـم | گر خـواستـه نبـاشد بـسیارم |
| آن را کــه جـــانــور بـــود از قـــوتـــی | چـاره نـبـاشـد ایـدون پـنـدارم |
| بـر جـای خـویش ار چـه همـی گـردم | گـویـی کـه ای بــرادر پـرگـارم |
| در ظــلــمــت زمــانـه هـمــی گــردم | گـویی مـگـر سـتـاره سـیـارم |
| در کـار هر چـه بـیش همـی کـوشـم | افـزون همـی نگـردد مـقـدارم |
| در کـشـتـنـم بــه گـرد مـن انـدر شـد | پـیوستـه همچو دایره تـیمارم |
| از عـمر خـویش سـیر شـدم هر چـند | زان آرزو کـــه دارم نـــاهـــارم |
| بـیـنـم هـمـی شـمـاتـت بـدخـواهـان | ور نه ز نیسـتـی نبـدی عـارم |
| ســرم هــمــی بـــدانــد بـــد گــویــم | من سر خـود چـگونه نگهدارم |
| کاین تن چنان ضعیف شد از بس غم | کـانـدر دلـم بــبــیـنـد اسـرارم |
| پـــیــوســـتـــه از نــیــاز چـــرا نــالــم | چندین کزین دو دیده گهربارم |
| گــــر دیـــده ام نــــبــــدی بــــانــــی | ور من چـنین زمانه نشد یارم |
| ای ســیـدی نـکــوســت نـکــوکــاری | مـنـت خـدای را کـه نکـوکـارم |
| آزار کـــس نـــجـــویــم از هــر چـــیــز | وز دوسـتـان خـویـش نـیـازارم |
| روزی کــه راحــتـــی نــرســد از مــن | مـر خـلـق را ز عـمـر نـپـندارم |
| گـــر هــیــچ آدمــی را بـــدخـــواهــم | از مـــردی و مــروت بـــیــزارم |
| در طــبـــع مــن بـــدی نــبــود ایــراک | مـداح شــهـریـار جــهـان دارم |
| محـمود سـیف دولـت و دین شـاهی | کاوصـاف او بـیابـی ز اشـعارم |
| سـیفـی که سـیف عـدل همی گوید | بــزدود سـیـف دولـت زنـگـارم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
