ای بــه تـو زنـده نـام حـاتـم طـیصــاحــب صـد هـزار صــاحــب ریتـــاج اهــل عــرب قــصـــی آمــدتا تو نسبـت همی کنی بـه قصیخـاک را بـر فلک مفـاخـر تـو…
| ای بــه تـو زنـده نـام حـاتـم طـی | صــاحــب صـد هـزار صــاحــب ری |
| تـــاج اهــل عــرب قــصـــی آمــد | تا تو نسبـت همی کنی بـه قصی |
| خـاک را بـر فلک مفـاخـر تـوسـت | تــا تـو بــروی هـمـی گـذاری پــی |
| از سخـای تـو منکسر شده بـخل | وز رشــاد تــو مـنـهـزم شـده غـی |
| رای تـو عـلـم و فـضـل را چـونانک | گوشت را خون و استـخوان را پـی |
| چون گل از نم همی بخندد ملک | تـا بـگرید همی بـه دسـت تـو می |
| عـقـل بـیدار شـد ز حـشـمـت تـو | گـفـت ناگـه بـه بـانگ هیبـت هی |
| گـشـت ز راز نـهـیـب جـود تـو زرد | رفت گل را ز شرم خـوی تـو خـوی |
| یاد جود تـو جستـه در همه شهر | صـیت فضـل تـو رفـتـه در هر حـی |
| نشـر کـردی بـه مـحـمدت ذکـری | کـه ســپــهـرش نـکـرد یـارد طــی |
| آتـش هـیـبــت تـو تــا بــفـروخـت | دل دشمنت سوخته ست به کی |
| تــا بــهـار سـعـادتـت بــشـکـفـت | شـد دم حـاسـد تــو چـون دم دی |
| گـفـتـه تــو جـواب آن گـفـتــسـت | کآب بـــهــتـــر هــزار بـــار ز مـــی |
| مــعــجــز نــظــم دیـده ام تــا تــو | قـافـیـه کـرده ای شـگـفـت انـا ای |
| خـوشـتـر از آب می نبـرد کسـی | کـز هـمـه فــضــل بــهـره دارد وی |
| من رهی را که خـاطـر تـو سـپـرد | چــون تــوانـم ســپــرد عــز عـلـی |
| گـر چـو مـاهـی نـظـر بــود در یـم | کــه تــوانــد رســیـد هـرگــز کــی |
| تــــا بــــود آفـــتـــاب در دم ظـــل | در دم آفـــــتــــــاب یـــــازد فـــــی |
| تـا بـه مـردیسـت نام رسـتـم زال | تـا بـه رادیـسـت ذکـر حـاتـم طـی |
| کــاروانـی و لـشــکــری را رســم | بـه همـه وقـت بـاج بـاشـد و مـی |
| بـــاد کـــاریــگـــر تـــو دولـــت رام | بـــاد یـــاریــگـــر تـــو ایـــزد حـــی |
| بـر خـرد عـرض کـردم این گـفـتـه | گـفـت هذالـکـلـام لیس بـه شئی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
