تــذرو بــال فــشــان گـردد از غــبــار بــســنـترود بــهــار بــه گــرد از گــل عــذار بـــســنــتگـذشــت فـصـل خــزان شــکـســتــه رنـگـیـهـارســیـد…
| تــذرو بــال فــشــان گـردد از غــبــار بــســنـت | رود بــهــار بــه گــرد از گــل عــذار بـــســنــت |
| گـذشــت فـصـل خــزان شــکـســتــه رنـگـیـهـا | رســیـد مـوســم رنـگــیـن نـوبــهـار بــســنـت |
| بــهـار بــا هـمــه ســامــان بــی نــیـازی رنــگ | کــنــد گــدایـی رنـگ از گــل عــذار بــســنــت |
| چــه نـقــش هـای تــمـاشــا فــریـب زد بــر آب | بــه روی خــاک بــمــانــاد نـوبــهـار بــســنــت |
| هـــزار رنــــگ مــــتــــاع مــــلــــال اگــــر داری | بـه بـاد می دهدش یک نفس، شـعار بـسـنت |
| بــهـار دســت بــه دسـت از چــمـن هـوا گـیـرد | چـو گـل کـنـد ز کـف دسـتــهـا نـگـار بــسـنـت |
| گــلــی ز چــهـره احــبــاب مــی تــوان چــیـدن | غـنـیمـت اسـت چـو ایـام گـل، بـهـار بـسـنـت |
| چه همچـو بـرگ خزان دیده رفتـه ای از دست؟ | رخـی بـه رنـگ ده از سـیـر لـالـه زار بــسـنـت |
| خــمـیـر مـایـه قـوس قـزح شـده اســت زمـیـن | ز بـس که ریخـت ز هر سو گل از کنار بـسـنت |
| ســواد هـنــد کــه چــون زاغ آمــدی بــه نـظــر | شـده اسـت چـون پـر طـاوس از بـهار بـسـنت |
| شـده اسـت مـرغ هوا یکـقـلـم چـو بـوقـلـمـون | ز بـس بـلند شده اسـت از زمین غبـار بـسنت |
| دریـن دو روز کـه طـاوس رنـگ جــلـوه گـرسـت | شکستـه رنگی خـود می کنم بـه کار بـسنت |
| بـــهــار را بـــه حــنــابـــنــدی چــمــن بـــگــذار | بـس اسـت رنـگـرز چـهـره هـا غـبــار بـسـنـت |
| ز رنــگــهــای عــجــب، گــرده بــهــاران اســت | چــرا ســپــنـد نـسـوزم بــه روزگـار بــسـنـت؟ |
| کـجــا بــه چــیـدن گـل دسـت گـلـفـروش رود؟ | چنین که دست و دلم می رود به کار بسنت؟ |
| هــزار پـــرده رنــگـــیــن کـــشـــیــد بـــر رویــم | شـکـســتــه رنـگ مـبــادا گـل عـذار بــسـنـت |
| به ملک هند کنون یک گل زمینی (کذا) نیست | کـه چـهـره اش نـبـود گـلـگـل از نـثـار بـسـنـت |
| چــگـونـه مـصـرع رنـگـیـن ز طـبــع ســر نـزنـد؟ | که سـایه بـر سـرم افکند شـاخـسـار بـسـنت |
| بـــه خــاک پــای گــل و آشــنــایــی بـــلــبـــل | کـه بـه ز روی بـهارسـت پـشـت کـار بـسـنـت |
| چــنـان کـه صـحـبــت رنـگـیـن نـمـی رود از یـاد | همیشـه در دل مـن هسـت خـارخـار بـسـنت |
| چــرا چـو گـل نـزنـی خـنـد بــر جــهـان صـائب؟ | بـبـیـن کـه بــا کـه تـرا یـار کـرده، بـار بـسـنـت |
| بــهـار جــود، ظــفــرخــان صــبــح پــیـشــانــی | کـه سـرخ رو ز گـل اوســت لـالـه زار بــسـنـت |
| بـــه ایــنــقــدر کــه گــل عــارض تـــواش روداد | یـکــی هـزار شــد امــروز اعــتــبــار بــســنـت |
| نــمـــانــد ســـوده لـــعـــل و زمــرد و یــاقـــوت | به روز جشن تو از بـس که شد به کار بـسنت |
| هـمـیـشـه بــزم تـو از اهـل طـبـع رنـگـیـن بــاد | مـیان لـالـه رخـان هـسـت تـا شـعـار بـسـنـت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
