قالب شعر: شعر نیمایی

یک پرنده

در اوج صدا

عکس گلبرگی در آب

دشت هایی زیر باران

و من در اوج تماشا خیس

یک قناری در  آغوش قفس

کوچه ای در غربت فرفره ها

شاخه های گل میخک

روی موهای نسیم

یک عروسک در خواب

پنجره ای  لبریز خیال

و اتاقی در اوج سکوت

یک چکاوک

پشت تنهایی سنگی پنهان

رد پای تر باران

در پیچ و خم جاده ای

پیدا بود

در دامنه ها

نقش هایی رنگین

آهسته ورق می خوردند

کوه در اوج نگاه

و من

در اوج نیایش بودم