جـــهــان را عـــقــل راه کــاروان دیــدبـضـاعتـهاش خـوان اسـتـخـوان دیدهمـه تـرکـیب عـمـرش در فـنـا یافـتهـمـه بـنـیـاد سـودش بـر زیـان دیدخـرد خـیـر…
| جـــهــان را عـــقــل راه کــاروان دیــد | بـضـاعتـهاش خـوان اسـتـخـوان دید |
| همـه تـرکـیب عـمـرش در فـنـا یافـت | هـمـه بـنـیـاد سـودش بـر زیـان دید |
| خـرد خـیـره شـد آنـجــا کـز جـهـالـت | گـروهـی را ز صـانـع بـر گـمـان دیـد |
| چــرا شــد مــنـکــر صــانـع نـگــویـی | کسی کو کالبـد را عقل و جـان دید |
| چـنـان چـون بـیـنـی انـدر آئیـنـه روی | بـد و نیک جـهان چـشمم چنان دید |
| بــسـی چــشـم سـرم دیـد آشـکـارا | دو چندان چـشم سر اندر نهان دید |
| ز تــاریـکــی و مــحــنــت آن نــدیــدم | کــه بــتــوانـنـد مـردان جــهـان دیـد |
| اگر بـه بینم از هر کس عجب نیست | بــه تـاریـکـی فـراوان بــه تـوان دیـد |
| ز سـر مـن از آن دشـمن خـبـر یافـت | کـه بـر رویم ز خـون دل نـشـان دید |
| گل زردم بـه رخ بـر غـم از آن کاشـت | که از چشمم دو جـوی آب روان دید |
| سبک در بوته زد مسکین تنم دست | کــه بــر گـردن گـنـه بــار گـران دیـد |
| ز نـاشـایـســت کـردن شـرمـش آمـد | کـه بـر دو کـتـف خـود بـار گـران دید |
| فــراوان بــی خــرد کـانـدر جــهـان او | غـم و شـادی ز لـعـل این و آن دیـد |
| خـرد آن داشت کو نیک و بـد خـویش | ز ایــزد دیــد نــه از آســـمــان دیــد |
| گــل بــی خــار انـدر گــلــشــن دهـر | به چشم تیز بین کی می توان دید |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
