حـاسـدان بـر مـن حـسـد کـردندو مـن فـردم چـنینداد مــظــلــومــان بــده ای عــز مــیــر مؤمــنــیـنشـیر نـر تـنـهـا بـود هرجـا و خـوکـان جـفـت جـفـتمـ…
| حـاسـدان بـر مـن حـسـد کـردندو مـن فـردم چـنین | داد مــظــلــومــان بــده ای عــز مــیــر مؤمــنــیـن |
| شـیر نـر تـنـهـا بـود هرجـا و خـوکـان جـفـت جـفـت | مـا هـمـه جــفــتــیـم و فـردســت ایـزد دادآفـریـن |
| حاسدم بـر من همی پیشی کند، این زو خطاست | بـفـسـرد چـون بـشـکـفـد گـل پـیش مـاه فـرودین |
| حاسدم خواهد که او چون من همی گردد به فضل | هـر کـه بــیـمـاری دق دارد، کـجـا گـردد سـمـیـن |
| حـاسـدم گـویـد: چـرا بــر مـن بــه یـک گـفـتـار مـن | گوژ گشـتـی چـون کـمان و تـیرگشـتـی در کمین |
| گـوژ گـشـتــن بــا چــنـان حـاسـد بــود از راسـتــی | بــاژ گـونـه، راســت آیـد نـقــش گـوژ انـدر نـگـیـن |
| حــاســدم گــویــد بـــبــردی دوســتــانــم را ز مــن | دوسـتـان را خـود بـر ابـرو بـود از وی خـم و چـیـن |
| مــردم دانــا نــبــاشــد دوســت او یــک روز بــیــش | هر کـسـی انگـشـت خـود یک ره کـند در زولفـین |
| حــاســدم گـویـد چــرابــاشــی تــو در درگـاه شــاه | اینـت بـغـضـی آشـکـارا، اینـت جـهـلـی راسـتـین |
| هــر کــجـــا بـــاغـــی بـــود آنــجـــا بـــود آواز مــرغ | هـر کـجــا مـرغـی بــود آنـجـا بــود تــیـر سـفـیـن |
| حــاســدم گــویـد کــه مـا پــیـریـم و تــو بــرنـاتــری | نـیـسـت بــا پـیـران بـه دانـش مـردم بــرنـا قـریـن |
| گــر بــه پــیـری دانـش بــدگـوهـران افــزون شــدی | روسـیـه تــر نـیـســتــی هـر روز ابــلـیـس لـعـیـن |
| حــاسـدم گـویـد: چــرا خـوانـنـد کـمـتــر شـعـر مـن | زان تـو خـوانـنـد هر کـس، هم بـنـات و هم بـنـین |
| شــعــر مـن مـاء مـعـیـن و شــعـر تــو مـاء حــمـیـم | کـس خـورد مـاء حـمـیـمـی تـا بــود مـاء مـعـیـن؟ |
| حــاسـدم گـویـد چــرا تــو خــدمـت خــسـرو کـنـی | روبــهــان را کــرد بــایــد خــدمــت شــیـر عــریـن |
| پــیــلــبـــان را روزی انــدر خــدمــت پــیــلــان بـــود | بــنــدگــان را روزی انــدر خــدمــت شــاه زمــیــن |
| حـاسـدم خـواهـد کـه شـعـر او بــود تــنـهـا و بــس | بــاز نـشـنـاسـد کـسـی بـربـط ز چـنـگ رامـتـیـن |
| نـه هـمـه حــکـمـت خــدا انـدر یـکـی شـاعـر نـهـاد | نـه هـمـه بـویـی بـود در نـافـه مـشـکـی عـجـیـن |
| شـاعـری تـشـبـیب داند، شـاعری تـشـبـیه و مدح | مـطـربــی قـالـوس دانـد، مـطـربــی شـکـر تـویـن |
| حــاســدم گــویــد چــرا در پــیـشــگــاه مــهــتــران | مـا ذلــیـلـیـم و حــقــیـر و تــو امـیـنـی و مـکــیـن |
| قـول او بـر جـهـل او، هـم حـجـتـسـت و هـم دلـیل | فضل من بر عقل من هم شاهدست و هم یمین |
| حـاسـدا هـرگـز نـبـینـی، تـا تـو بـاشـی روی عـقـل | دوزخـی هـرگـز نـبــیـنـد روی و مـوی حــور عـیـن |
| حــاســدا تــو شــاعــری و نـیـز مـن هـم شــاعـرم | چـون تـرا شـعـر ضـعیفسـت و مرا شـعـر سـمین |
| شـعر تـو شـعرسـت، لیکن بـاطـنش پـرعیب و عـار | کــرم بـــســیــاری بـــود در بـــاطــن در ثــمــیــن |
| شـعـر ناگـفـتـن بـه از شـعـری کـه گوئی نادرسـت | بـچـه نـازادن بـه از شـشـمـاهه بـفـکـنـدن جـنین |
| حــاســدا تــا مـن بــدیـن درگــاه ســلــطــان آمـدم | بــرفـتـادت غـلـغـل و بــرخـاسـتـت ویـل و حـنـیـن |
| گـر چـنین بـاشـی بـه هر شـاعـر کـه آید نـزد شـاه | بـس کـه بـایـد بـس کـه بـاید مـر تـرا بـودن حـزین |
| شـاه را سـرسـبــز بــاد و تــن جــوان تــا هـر زمـان | شــاعــران آیـنـدش ازاقــصــای روم و حــد چــیـن |
| سال پـارین بـا تـو ما را چـه جـدال و جـنگ خـاست | سـال امسـالین تـو بـا ما در گرفتـی جـنگ و کین |
| بــاش تــا ســال دگــر نــوبــت کــرا خــواهــد بــدن | تــا کـرا مـی بــایـدم زد بــر سـر وی پــوســتــیـن |
| مـن تــرا از خـویـشـتــن در بــاب شـعـر و شـاعـری | کـمـتـرین شـاعـر شـنـاسـم، هـذه حـق الـیـقـین |
| مـیـر فـرمـودت کـه رو یـک شــعــر او را کـن جــواب | بـود سـالـی و نـکـردی، نـنـگ بـاشـد بـیـش ازین |
| گــر مــرا فــرمــوده بـــودی خـــســرو بـــنــده نــواز | بـهـتـر از دیوان شـعـرت پـاسـخـی کـردی مـتـیـن |
| لــیـکــن اشــعــار تــرا آن قــدر و آن قــیـمـت نـبــود | کـش بـفـرمودی جـواب این خـسـرو شـاعـر گزین |
| گـر تــو ای نـادان نـدانـی، هـر کـسـی دانـد کـه تـو | نیسـتـی بـا من بـه گـاه شـعـر گـفـتـن همـقـرین |
| مـن بـدانـم عـلـم و دین و عـلـم طـب و عـلـم نـحـو | تـو نـدانـی دال و ذال و راء و زاء و سـیـن و شـیـن |
| مــن بـــســـی دیــوان شــعــر تـــازیــان دارم ز بـــر | تـو ندانی خواند «الا هبـی بـصحـنک فاصبـحین » |
| خـواسـت از ری خـسـرو ایـران مـرا بـر سـفـت پـیل | خـود ز تـو هـرگـز نـینـدیشـیـد در چـنـدین سـنـین |
| من بـه فـضـل از تـو فـزونم، تـو بـه مال از من فـزون | بـهتـرسـت از مال فـضـل و بـهتـر از دنیاسـت دین |
| مــال تــو از شــهــریـار شــهــریـاران گــرد گــشــت | ورنـه انـدر ری تـو سـرگـین چـیدی از هـر پـارگـین |
| گــر نـبــاشــد در چــنـیـن حــالــت مـزیـدی مــرتــرا | عـارضـی بـس بــاشـدت بـر لـشـکـر مـیـر مـتـیـن |
| هـیـچ سـالـی نـیسـت کـز دینـار، سـیصـد چـارصـد | از پــی عـرض حـشـم کـمـتــر کـنـی در آسـتـیـن |
| وآنـگـهـی گـویـی مـن از شـاه جــهـان شـاکـر نـیـم | گـرنـه نـیک آیـد ازین شـه، رخـت رو بـربـنـد هـین |
| بــاز شـروان شـو، بــدانـجــایـی کـه دادنـت هـمـی | گــوشــت خــوک مـرده یـکــمـاهـه و نـان جــویـن |
| مــر مــرا بـــاری بـــدیــن درگــاه شــاهــســت آرزو | نـز ری و گـرگـان هـمـی یـاد آیـدم، نـز خــافـقـیـن |
| شــاعـران را در ری و گـرگـان و در شـروان کـه دیـد | بــدره عـدلـی بــه پــشــت پــیـل، آورده بــه زیـن |
| آنـچـه ایـن مـهـتـر دهـد روزی بــه کـمـتـر شـاعـری | مـعـتـصـم هرگـز بـه عـمـر اندر نداد و مـسـتـعـین |
| رو چـنین شـکـری کـن و بـسـیار نسـپـاسـی مکـن | تـات بـخـشـد بـخـت نـیکـو سـایه خـسـرو مـعـین |
| آنـکـه او شــاکـر بــود، بــاشـد ز خــیـل الـاکـرمـیـن | وانـکـه نـاشـاکـر بـود، بـاشـد ز خـیل الـاخـسـرین |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
