امیرحسین نوروزی
بوی نیرنگ میدهد دنیا
بوی گند زن خیابانی
فقط از ما قصه ای مانده
دختر ماه و مرد بارانی
.
در گلویم سکوت میرقصد
من ولی درگیر فریادم
اعتماد نابجا کردم
مثل بید لرزان هر بادم
.
مثل خواب و مثل رویا بود
لحظه ای که عشقمان گل داد
کاش بیدار نمیشدم هرگز
عشق با تو طعم الکل داد
.
عشق یعنی خاطرات تو
پرسه در دل خیابانها
عاقبت پژمرده خواهد شد
گل سرخم میان گلدانها
.
عاقبت به خاک می افتد
سرو آزادی که مغرور است
قسمت این شعرها روزی
حک شدن بر سنگ یک گور است
.
بوی نیرنگ میدهد دنیا
بوی گند زن خیابانی
عاقبت به خاک می افتد
دختر ماه و مرد بارانی
.
( امیر حسین نوروزی )
بخش چهار پاره | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران
