من از تو زخم خوردم نامۀ خونبار یعنی این
به زخم خویش مغرورم نشان یار یعنی این
برای من اگر بیهم قفس بودن غریزی شد
تو تنها آسمانی باش اگر ایثار یعنی این
ترا دنیایی از خود راند و من جا دادمت در دل
لزوما” نه !… دقیقا” عاشق دلدار یعنی این
تو در خون و تنم هستی ولی چون اشک فرّاری
برو گر مایلی، اما بدان! آزار یعنی این
بزن زل توی چشمم تا بفهمم که حقیقت چیست
تنت با ماست، چشمت نیست… هان! اقرار یعنی این
هنوز از “زلف گیسو”یش بخوان حافظ! بزن مطرب!
که شعر ناب یعنی آن، طناب دار یعنی این
به زخم خویش مغرورم نشان یار یعنی این
برای من اگر بیهم قفس بودن غریزی شد
تو تنها آسمانی باش اگر ایثار یعنی این
ترا دنیایی از خود راند و من جا دادمت در دل
لزوما” نه !… دقیقا” عاشق دلدار یعنی این
تو در خون و تنم هستی ولی چون اشک فرّاری
برو گر مایلی، اما بدان! آزار یعنی این
بزن زل توی چشمم تا بفهمم که حقیقت چیست
تنت با ماست، چشمت نیست… هان! اقرار یعنی این
هنوز از “زلف گیسو”یش بخوان حافظ! بزن مطرب!
که شعر ناب یعنی آن، طناب دار یعنی این
شاعر داود صفدریان
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
