بـیـچـاره تـن مـن کـه ز غـم جـانـش بــرآمـداز دسـت بــشـد کـارش و از پـای درآمـدهرگز بـه جـهان دید کسـی غم چـو غم منکز سر شودم تـازه چو گویم بـه سر آم…
| بـیـچـاره تـن مـن کـه ز غـم جـانـش بــرآمـد | از دسـت بــشـد کـارش و از پـای درآمـد |
| هرگز بـه جـهان دید کسـی غم چـو غم من | کز سر شودم تـازه چو گویم بـه سر آمد |
| آن داد مـرا گـردش گـردون کـه ز سـخــتــی | مـن زهر بـخـوردم بـه دهانم شـکـر آمـد |
| وان آتــش ســوزنـده مـرا گـشــت کـه دوزخ | در خواب بـدیدم بـه دو چشمم شرر آمد |
| جــز بــر تــن مـن نـیـســت گــذر راه بــلـا را | گـویـی کـه بــلـا را تـن مـن رهـگـذر آمـد |
| بـا لـشـکـر تـیـمـار حـشـر خـواسـتـم از تـن | از آب دو چشمم بـه دو رخ بـر حشر آمد |
| جـانـم بــشـدی گـر نـبــدی دل کـه دل مـن | از تـیـر بــلـا پـیـش مـن انـدر سـپــر آمـد |
| هر تیر که گردون به سوی جان من انداخت | دل گـشـت سـپـر بـر دل بـیچـاره بـرآمـد |
| چـون پـاره شـد از تـیر بـلا این دل مسـکـین | هر تـیر کـه آمـد پـس از آن بـر جـگـر آمد |
| بــس زود بــرآمـد ز فــلـک کـوکـب ســعــدم | چـه سود که در وقت فرو شد چـو بـرآمد |
| آن شـب کـه دگـر روز مـرا عـزم ســفـر بــود | نـاگــاه ز اطــراف نـســیـم ســحــر آمــد |
| بــوی تــبــتـی مـشـک و گـل زرد هـمـی زد | وان ترک من از حجره چو خورشید برآمد |
| زان دیـده چـون نـرگـس چـون دیـده نـرگـس | در دیــده تــاریــک پــر آبــم ســهــر آمــد |
| یـک حــلـقـه کـوتــاه ز زلـفـش بــکـشــیـدم | زان حـلقـه مر او را بـه میان بـر کـمر آمد |
| زان زلـفـک پــرتــاب و از آن دیـده پــر خــواب | یک آسـتـی و دامـن مـشـک و گـهر آمـد |
| گـفـتـم کـه مرا تـوشـه ده از دو لب نوشـین | کـاهنگ سـفـر کـردم و وقـت سـفـر آمد |
| از خــط وفــا ســرمـکـش و دل مـبــر از مـن | کـاین عـشـق همـه رنج و درد سـر آمـد |
| گفتـا چه کنم من که ازین عشق جـهانسوز | دل در سر اندوه شد و جـان در خطر آمد |
| یک هجـر بـه سـر نامده هجـری دگـر افـتـاد | یک غـم سـپـری ناشـده غـمی دگر آمد |
| چــون ابــر ز غــم دیــده مــن بــاران بــاریــد | تـا شـاخ فـراق امـروز دیـگـر بــه بــر آمـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
