امشب لباس اسمان، بي مه سياه است
چون روزگار من كه بي رويت تباه است
در چاه تنهايي ،دلم از بي كسي مُرد
يك آن نگفتم دل سپردن اشتباه است
ديريست سياهي لانه كرده در وجودم
يلدا هجرانت بس است ،وقت پگاه است
با اين غريب افتاده ات، تا كي غريبي
اين سينه از بي مهري ات، انبوه آه است
با اينهمه غم ، خم نشد زانوي اين مرد
اميد وصلت ، نازنينم ، تكيه گاه است
شايد دلت روزي شود دلتنگ اين دل
روزي كه دريابي ،كه يارت ،بي پناه است
رفتي ،برو ،اي خوب من ،راهت سلامت
تو غم مخور ،گر عاشقت در قعر چاه است
دنيا نمي ارزد كه با دل تاخت گردد
باور كن اين دنيا رفيق نيمه راه است
صدها گله دارم از اين إقبالِ بي بال
شد باورم ،بختم چو چشمانت سياه است
چون روزگار من كه بي رويت تباه است
در چاه تنهايي ،دلم از بي كسي مُرد
يك آن نگفتم دل سپردن اشتباه است
ديريست سياهي لانه كرده در وجودم
يلدا هجرانت بس است ،وقت پگاه است
با اين غريب افتاده ات، تا كي غريبي
اين سينه از بي مهري ات، انبوه آه است
با اينهمه غم ، خم نشد زانوي اين مرد
اميد وصلت ، نازنينم ، تكيه گاه است
شايد دلت روزي شود دلتنگ اين دل
روزي كه دريابي ،كه يارت ،بي پناه است
رفتي ،برو ،اي خوب من ،راهت سلامت
تو غم مخور ،گر عاشقت در قعر چاه است
دنيا نمي ارزد كه با دل تاخت گردد
باور كن اين دنيا رفيق نيمه راه است
صدها گله دارم از اين إقبالِ بي بال
شد باورم ،بختم چو چشمانت سياه است
شاعر داريوش مهرابي (درويش)
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
