ای شــــرف گـــوهـــر آدم بــــه تــــوروشـــنــی دیــده عـــالـــم بـــه تـــوچـرخ که یک پـشت ظفر ساز تـستنـه شـکـم آبــسـتـن یـک راز تـسـتگـــوش دو …
| ای شــــرف گـــوهـــر آدم بــــه تــــو | روشـــنــی دیــده عـــالـــم بـــه تـــو |
| چـرخ که یک پـشت ظفر ساز تـست | نـه شـکـم آبــسـتـن یـک راز تـسـت |
| گـــوش دو مــاهــی زبـــر و زیــر تـــو | شــد صـدف گـوهـر شــمـشــیـر تــو |
| مه که بـه شـب تـیغ درانداخـتـسـت | بــا سـر تـیـغـت سـپـر انـداخـتـسـت |
| چــشــمــه تــیـغ تــو چــو آب فــرات | ریـــخـــتــــه قـــرابــــه آب حــــیـــات |
| هـر کـه بـه طـوفـان تـو خـوابـش بـرد | ور بــه مــثــل نــوح شــد آبــش بــرد |
| جـام تـو کـیخـسـرو جـمـشـید هـش | روی تــو پــروانــه خــورشــیــد کــش |
| شــیـردلـی کــن کـه دلـیـر افــکـنـی | شـیـر خــطـا گـفـتــم شـیـر افـکـنـی |
| چـرخ ز شـیـران چـنـیـن بــیـشـه ای | از تــو کـنـد بــیـشــتــر انـدیـشـه ای |
| آن دل و آن زهــره کـــرا در مــصـــاف | کــز دل و از زهــره زنــد بــا تــو لــاف |
| هـر چــه بــه زیـر فــلـک از رقـســت | دســت مـراد تــو بــرو مـطـلـقـســت |
| دسـت نشـان هسـت تـرا چـند کس | دست نشین تو فرشته است و بس |
| دور بــه تــو خــاتــم دوران نـبــشــت | بـاد بـه خـاک تـو سـلـیمـان نـبـشـت |
| ایــزد کـــو داد جـــوانـــی و مـــلـــک | مــلــک تــرا داد تــو دانــی و مــلــک |
| خــاک بــه اقـبــال تــو زر مـی شــود | زهـر بــه یـاد تــو شــکـر مـی شــود |
| مـی کـه فـریدون نـکـنـد بـا تـو نـوش | رشـــتـــه ضـــخـــاک بــــرآرد ز دوش |
| میخـور می مطرب و سـاقیت هست | غم چـه خـوری دولت بـاقیت هسـت |
| مـلـک حـفـاظـی و سـلـاطـیـن پــنـاه | صـاحـب شـمشـیری و صـاحـب کلاه |
| گـرچـه بـه شـمـشـیر صـلـابـت پـذیر | تــاج ســتــان آمـدی و تــخــت گــیـر |
| چــون خـلـفـا گـنـج فـشـانـی کـنـی | تــاج دهـی تــخــت سـتــانـی کـنـی |
| هـســت سـر تــیـغ تــو بــالـای تــاج | از مـلـکـان چــون نـســتــانـی خــراج |
| تـخـتـبـر آن سـر که بـرو پـای تـسـت | بـخـتـور آنـدل کـه در او جـای تـسـت |
| جــغــد بــه دور تــو هــمــائی کــنــد | سـر کـه رسـد پـیـش تـو پـائی کـنـد |
| مــنــکــر مــعــروف هــدایــت شـــده | از تـو شـکـایـت بــه شـکـایـت شـده |
| در سم رخشت که زمین راست بیخ | خـصـم تـو چـون نعل شـده چـار میخ |
| هـفــت فــلـک بــا گـهـرت حــقـه ای | هشـت بـهشـت از علمت شـقه ای |
| هر که نه در حـکم تـو بـاشد سـرش | بــر سـرش افـســار شـود افـسـرش |
| در همـه فـن صـاحـب یک فـن تـوئی | جـان دو عـالـم بــه یـکـی تــن تـوئی |
| گـــوش ســـخــــارا ادب آمـــوز کـــن | شـمـع ســخــن را نـفـس افـروز کـن |
| خـلعـت گـردون بـه غـلامی فـرسـت | بــوی قـبـولـی بـه نـظـامـی فـرسـت |
| گرچـه سخـن فربـه و جـان پـرورست | چـونکه بـه خـوان تـو رسد لاغرسـت |
| بـی گهر و لعـل شـد این بـحـر و کان | گـوهـرش از کـف ده و لـعـل از دهـان |
| وانـکـه حـسـود اسـت بـر او بـیـدریـغ | لـعــل ز پــیـکــان ده و گـوهـر ز تــیـغ |
| چــون فـلـکـت طــالـع مـســعـود داد | عــاقــبــت کــار تــو مــحــمــود بـــاد |
| ســاخــتــه و ســوخــتــه در راه تـــو | سـاخـتـه مـن سـوخـتـه بــدخـواه تـو |
| فـتــح تــو سـر چـون عـلـم افـراخـتـه | خـصـم تـو سـر چـون قـلـم انـداخـتـه |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
