قالب شعر: غزل

خورشید ماه بهمنم گرما ندارم

با ابر و باران الفتی دیرینه دارم

خلوت نشین خاطرات مه گرفته

زندانی غم‌های بی حد و شمارم

آتش کجا و آشیان بی فروغم؟

خاکستری سردم که خالی از شرارم

سوز زمستان دیده حالم را بداند

طوفان درآورده دمار از روزگارم

کو همدلی تا بشنود حرف دلم را؟

کو همزبانی تا که بغضم را ببارم؟

آهنگ پاییزانه ای بودم همه عمز

بیهوده در رویای شیرین بهارم

از مهربانی حاصلم‌شد یک‌بغل شعر

از عشق هم این قصه اندوه بارم