گدایی شنیدم که در تـنگ جاینـهـادش عـمـر پـای بــر پـشـت پـایندانست بیچاره درویش کوستکـه رنجـیده دشـمـن نداند ز دوسـتبـرآشفت بـر وی که کوری مگر؟بـــدو …
گدایی شنیدم که در تـنگ جای | نـهـادش عـمـر پـای بــر پـشـت پـای |
ندانست بیچاره درویش کوست | کـه رنجـیده دشـمـن نداند ز دوسـت |
بـرآشفت بـر وی که کوری مگر؟ | بـــدو گــفــت ســالــار عــادل عــمــر |
نه کورم ولیکـن خـطـا رفـت کـار | نــدانــســتــم از مــن گــنـه در گــذار |
چه منصف بـزرگان دین بـوده اند | کـه بـا زیـر دسـتـان چـنـین بـوده انـد |
فـروتـن بــود هـوشـمـنـد گـزیـن | نـهـد شـاخ پـر مـیـوه سـر بــر زمـیـن |
بــنــازنـد فــردا تــواضــع کــنــان | نـگــون از خــجــالــت ســر گــرد نـان |
اگـر می بـتـرسـی ز روز شـمـار | ازان کـز تــو تــرســد خــطــا در گـذار |
مکن خیره بـر زیر دستـان ستـم | که دستی است بالای دست تو هم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج