یـکـی مـرد درویـش در خـاک کـیـشنکو گفت بـا همسر زشت خویشچو دست قضا زشت رویت سرشتمـینـدای گـلـگـونه بـر روی زشـتکه حـاصـل کند نیکـبـخـتـی بـه زور؟به سر…
| یـکـی مـرد درویـش در خـاک کـیـش | نکو گفت بـا همسر زشت خویش |
| چو دست قضا زشت رویت سرشت | مـینـدای گـلـگـونه بـر روی زشـت |
| که حـاصـل کند نیکـبـخـتـی بـه زور؟ | به سرمه که بینا کند چشم کور؟ |
| نـــیـــایــد نـــکـــوکـــار از بـــدرگـــان | محـال اسـت دوزندگی از سـگـان |
| هـمـه فــیـلــســوفــان یـونـان و روم | نـدانـنـد کــرد انـگـبــیـن از ز قــوم |
| ز وحــشـی نـیـایـد کـه مـردم شــود | بـه سعی اندر او تربـیت گم شود |
| تـــوان پـــاک کـــردن ز زنـــگ آیــنــه | ولــیـکــن نـیـایـد ز ســنــگ آیـنــه |
| بـه کـوشـش نروید گـل از شـاخ بـید | نه زنگی بـه گرما بـه گردد سپـید |
| چــو رد مـی نـگـردد خــدنـگ قــضــا | سـپـر نیسـت مربـنده را جـز رضـا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
