شــنـیـدم کــه مـســتــی ز تــاب نـبــیـدبــه مــقــصــوره مــســجــدی در دویــدبــــنــــالــــیــــد بــــر آســــتــــان کــــرمکــه یــارب بــه فـ…
| شــنـیـدم کــه مـســتــی ز تــاب نـبــیـد | بــه مــقــصــوره مــســجــدی در دویــد |
| بــــنــــالــــیــــد بــــر آســــتــــان کــــرم | کــه یــارب بــه فــردوس اعــلــی بـــرم |
| مــوذن گــریـبــان گــرفــتــش کــه هـیـن | سگ و مسجـد! ای فارغ از عقل و دین |
| چه شایسته کردی که خواهی بهشت؟ | نــمــی زیــبـــدت نــاز بـــا روی زشــت |
| بـگفت این سخن پـیر و بـگریست مست | که مستم بدار از من ای خواجه دست |
| عـــجــــب داری از لـــطـــف پــــروردگـــار | کــه بــاشــد گــنــهــکــاری امــیــدوار؟ |
| تــو را مــی نــگــویـم کــه عــذرم پــذیــر | در تــوبــه بــازسـت و حــق دسـتــگـیـر |
| هــمــی شـــرم دارم ز لــطـــف کـــریــم | کـه خـوانم گـنه پـیش عـفـوش عـظـیم |
| کـــســـی را کـــه پـــیــری درآرد ز پـــای | چـو دسـتــش نـگـیـری نـخـیـزد ز جـای |
| مــن آنــم ز پـــای انــدر افـــتـــاده پـــیــر | خــدایـا بــه فــضــل تــوام دســت گـیـر |
| نــگــویـم بــزرگــی و جــاهـم بــبــخــش | فــرومــانـدگــی و گــنــاهـم بــبــخــش |
| اگـــــر یـــــاری انـــــدک زلـــــل دانـــــدم | بـــه نــابـــخـــردی شــهــره گــردانــدم |
| تـــو بـــیــنــا و مــا خـــائف از یــکـــدگـــر | کــه تــو پــرده پــوشــی و مـا پــرده در |
| بــــرآورده مــــردم ز بــــیـــرون خــــروش | تــو بـــا بــنــده در پــرده و پــرده پــوش |
| بــه نــادانـی ار بــنـدگــان ســرکــشــنـد | خـــداونــدگــاران قـــلــم در کــشـــنــد |
| اگـر جــرم بــخــشــی بــه مـقــدار جــود | نــمـــانــد گـــنــهــکـــاری انــدر وجـــود |
| وگــر خــشــم گــیــری بـــه قــدر گــنــاه | بـــه دوزخ فــرســت و تـــرازو مــخـــواه |
| گــرم دســت گـیـری بــه جــایـی رســم | وگــر بــفــگــنـی بــر نــگــیـرد کــســم |
| کــــه زور آورد گـــر تــــو یـــاری دهـــی؟ | کـه گـیـرد چـو تــو رسـتــگـاری دهـی؟ |
| دو خـواهـنـد بــودن بــه مـحــشـر فـریـق | نــدانــم کـــدامـــان دهــنــدم طـــریــق |
| عـجــب گـر بــود راهـم از دسـت راسـت | که از دسـت من جـز کـژی بـرنخـاسـت |
| دلــم مــی دهـد وقــت وقــت ایـن امـیـد | کـه حــق شــرم دارد ز مـوی ســفــیـد |
| عــــجـــــب دارم ار شـــــرم دارد ز مــــن | کـه شـرمـم نـمـی آیـد از خــویـشـتــن |
| نـه یـوسـف کـه چـنـدان بــلـا دیـد و بـنـد | چـو حـکمش روان گشت و قدرش بـلند |
| گـــنــه عـــفـــو کـــرد آل یــعـــقـــوب را؟ | کــه مــعــنــی بـــود صـــورت خـــوب را |
| بـــه کــردار بـــدشـــان مــقـــیــد نــکــرد | بــضــاعــات مــزجــاتــشــان رد نــکــرد |
| ز لـطــفــت هـمـیـن چــشــم داریـم نـیـز | بـر این بـی بـضـاعـت بـبـخـش ای عزیز |
| کـس از مـن سـیه نامـه تـر دیده نیسـت | کـه هـیچـم فـعـال پـسـنـدیده نـیسـت |
| جــز ایـن کـاعـتــمـادم بــه یـاری تــسـت | امـــیـــدم بـــه آمـــرزگـــاری تـــســـت |
| بــــضــــاعــــت نـــیـــاوردم الـــا امـــیـــد | خـــدایــا ز عـــفـــوم مــکـــن نــاامــیــد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
