چـنین گفـت پـیش زغـن کـرکـسـیکـه نـبـود ز مـن دوربـین تـر کـسـیزغن گفت از این در نشـاید گذشـتبـیا تـا چـه بـینی بـر اطـراف دشـتشــنـیـدم کــه مـقــدار…
چـنین گفـت پـیش زغـن کـرکـسـی | کـه نـبـود ز مـن دوربـین تـر کـسـی |
زغن گفت از این در نشـاید گذشـت | بـیا تـا چـه بـینی بـر اطـراف دشـت |
شــنـیـدم کــه مـقــدار یـک روزه راه | بـکـرد از بـلـنـدی بـه پـسـتـی نگـاه |
چـنـین گـفـت دیـدم گـرت بـاورسـت | که یک دانه گندم به هامون برست |
زغـن را نـمـانـد از تـعـجـب شـکـیب | ز بــالــا نـهـادنــد ســر در نـشــیـب |
چــو کــرکــس بـــر دانــه آمــد فــراز | گــره شــد بــر او پــای بــنـدی دراز |
نـدانـسـت ازان دانـه بــر خــوردنـش | کــه دهـر افــگـنـد دام در گــردنـش |
نــه آبــســتــن در بــود هــر صــدف | نـه هـر بــار شــاطـر زنـد بــر هـدف |
زغن گفت ازان دانه دیدن چـه سـود | چـو بـیـنـایـی دام خـصـمـت نـبــود؟ |
شنیدم که می گفت و گردن به بند | نـبــاشـد حــذر بــا قـدر ســودمـنـد |
اجـل چـون بـه خونش بـرآورد دست | قضا چـشـم بـاریک بـینش بـبـسـت |
در آبــی کــه پــیــدا نــگــردد کــنــار | غــرور شـــنــاور نــیــایــد بـــه کــار |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج