یـکـی را کــرم بــود و قــوت نـبــودکــفـــافــش بـــقــدر مــروت نــبـــودکه سـفله خـداوند هسـتـی مبـادجــوانـمـرد را تــنـگـدســتــی مـبــادکـسـی را…
| یـکـی را کــرم بــود و قــوت نـبــود | کــفـــافــش بـــقــدر مــروت نــبـــود |
| که سـفله خـداوند هسـتـی مبـاد | جــوانـمـرد را تــنـگـدســتــی مـبــاد |
| کـسـی را کـه همت بـلـند اوفـتـد | مــرادش کــم انـدر کــمــنـد اوفــتــد |
| چـو سـیلاب ریزان که در کوهسـار | نـگــیـرد هـمــی بــر بــلــنـدی قــرار |
| نه در خـورد سـرمـایه کـردی کـرم | تــنـک مـایـه بــودی از ایـن لــاجــرم |
| برش تنگدستی دو حرفی نبشت | که ای خـوب فـرجـام نیکو سـرشـت |
| یکـی دسـت گیرم بـه چـندی درم | که چندی است تا من به زندان درم |
| بـه چـشم اندرش قدر چیزی نبـود | ولـیکـن بـه دسـتـش پـشـیزی نبـود |
| بـه خـصـمان بـندی فـرسـتـاد مرد | کـــه ای نــیــک نـــامـــان آزاد مـــرد |
| بــداریـد چــنـدی کــف از دامـنـش | و گـر مـی گـریـزد ضـمـان بـر مـنـش |
| وزان جـا بـه زنـدانی آمـد کـه خـیز | وز ایـن شــهـر تــا پــای داری گــریـز |
| چـو گنجـشـک در بـاز دید از قفس | قــرارش نـمـانـد انـدر او یـک نـفــس |
| چـو بـاد صـبـا زان مـیان سـیر کـرد | نه سیری که بـادش رسیدی به گرد |
| گــرفــتــنـد حــالــی جــوانـمـرد را | کـه حـاصـل کـن این سـیم یا مرد را |
| بــه بـیـچـارگـی راه زنـدان گـرفـت | که مرغ از قفس رفـتـه نتـوان گرفـت |
| شنیدم که در حبـس چندی بماند | نه شکوت نبـشـت و نه فریاد خـواند |
| زمـانـها نیاسـود و شـبـها نـخـفـت | بـر او پـارسـایـی گـذر کـرد و گـفـت: |
| نـپــنـدارمــت مــال مــردم خــوری | چـه پـیش آمـدت تـا بـه زندان دری؟ |
| بـگـفـت ای جـلیس مبـارک نفـس | نخـوردم بـه حـیلـت گـری مال کـس |
| یـکـی نـاتـوان دیـدم از بـنـد ریـش | خـلـاصـش نـدیدم بـجـز بـند خـویش |
| نـدیـدم بــه نـزدیـک رایـم پــسـنـد | مــن آســوده و دیـگــری پــای بــنـد |
| بــمـرد آخـر و نـیـک نـامـی بــبــرد | زهـی زنـدگـانـی کــه نـامـش نـمـرد |
| تـنی زنـده دل، خـفـتـه در زیر گـل | بـــه از عـــالـــمــی زنــده مــرده دل |
| دل زنــده هـرگــز نـگــردد هـلــاک | تـن زنـده دل گـر بـمـیـرد چـه بــاک؟ |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
