کـسـی گـفـت پــروانـه را کـای حــقـیـربــرو دوســتــی در خــور خــویـش گــیــررهــی رو کــه بـــیــنــی طــریــق رحـــاتــو و مـهـر شــمـع از کــجــا …
| کـسـی گـفـت پــروانـه را کـای حــقـیـر | بــرو دوســتــی در خــور خــویـش گــیــر |
| رهــی رو کــه بـــیــنــی طــریــق رحـــا | تــو و مـهـر شــمـع از کــجــا تــا کــجــا؟ |
| ســمــنــدر نــه ای گــرد آتــش مــگــرد | کــه مــردانــگــی بـــایــد آنــگــه نــبـــرد |
| ز خــورشـیـد پــنـهـان شـود مـوش کـور | کـه جـهـل اسـت بــا آهـنـیـن پـنـجـه روز |
| کسی را که دانی که خـصم تـو اوسـت | نـه از عـقـل بـاشـد گـرفـتـن بـه دوسـت |
| تــو را کــس نـگــویـد نـکــو مـی کــنـی | کــه جـــان در ســر کــار او مــی کــنــی |
| گـدایی کـه از پـادشـه خـواسـت دخـت | قـفـا خــورد و سـودای بــیـهـوده پــخــت |
| کجـا در حـسـاب آرد او چـون تـو دوست | کـه روی ملـوک و سـلـاطـین در اوسـت؟ |
| مــپــنـدار کــو در چــنـان مــجــلــســی | مــدارا کــنــد بـــا چــو تــو مــفــلــســی |
| وگــر بــا هـمــه خــلــق نــرمــی کــنــد | تــو بــیـچــاره ای بــا تــو گــرمــی کــنــد |
| نــگــه کـــن کـــه پـــروانــه ســـوزنــاک | چه گفت، ای عجب گر بسوزم چه باک؟ |
| مـرا چـون خـلـیـل آتـشـی در دل اسـت | که پـنداری این شـعله بـر من گل اسـت |
| نـه دل دامـن دلــســتــان مـی کــشــد | کـه مـهـرش گـریـبــان جــان مـی کـشـد |
| نـه خــود را بــر آتــش بــخـود مـی زنـم | کــه زنــجــیـر شــوق اســت در گــردنـم |
| مـرا هـمـچـنـان دور بــودم کـه سـوخـت | نـه ایـن دم کـه آتـش بـه مـن درفـروخـت |
| نــه آن مــی کــنــد یــار در شـــاهــدی | کـــه بـــا او تـــوان گــفـــتـــن از زاهــدی |
| کـه عـیـبــم کـنـد بــر تــولـای دوسـت؟ | کـه من راضـیم کـشـتـه در پـای دوسـت |
| مـرا بــر تــلـف حـرص دانـی چـراسـت؟ | چـو او هسـت اگـر مـن نبـاشـم رواسـت |
| بــســوزم کـه یـار پــســنـدیـده اوســت | کـه در وی سـرایـت کـنـد سـوز دوســت |
| مـرا چـنـد گـویـی کـه در خـورد خـویـش | حــریـفـی بــدســت آر هـمـدرد خــویـش |
| بـــدان مـــانــد انــدرز شـــوریــده حـــال | کــه گــویـی بــه کــژدم گــزیــده مــنــال |
| یـکـی را نـصـیـحــت مـگـو ای شـگـفـت | کــه دانـی کـه در وی نـخــواهـد گـرفــت |
| ز کــف رفــتــه بـــیــچــاره ای را لــگــام | نــگــویــنــد کــاهــســتـــه را ای غــلــام |
| چـه نـغـز آمـد ایـن نـکـتــه در سـنـدبــاد | که عشق آتش است ای پـسر پـند، بـاد |
| بـــه بـــاد آتـــش تـــیــز بـــرتـــر شـــود | پـــلـــنــگ از زدن کـــیــنــه ورتـــر شـــود |
| چــو نـیـکــت بــدیـدم بــدی مـی کـنـی | کـه رویـم فــرا چــون خــودی مـی کـنـی |
| ز خـود بـهتـری جـوی و فـرصـت شـمـار | کـه بــا چــون خــودی گـم کــنـی روزگـار |
| پــی چـون خـودی خـودپــرسـتـان رونـد | بــه کــوی خــطــرنــاک مــســتــان رونـد |
| مــن اول کــه ایــن کــار ســر داشــتــم | دل از ســر بـــه یــک بـــار بـــرداشــتـــم |
| ســر انـداز در عـاشـقـی صـادق اســت | که بـد زهره بـر خـویشتـن عاشق است |
| اجــل نــاگــهـی در کــمــیـنــم کــشــد | هـمــان بــه کــه آن نــازنــیـنــم کــشــد |
| چو بی شک نبشته ست بر سر هلاک | بــه دســت دلــارام خــوشــتــر هــلــاک |
| نـه روزی بــه بــیـچـارگـی جـان دهـی؟ | پــس آن بــه کـه در پــای جــانـان دهـی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
