عبدالقا در گیلانی را رحمة الله علیه دیدند در حرم کعبه روی بر حصبا نهاده می گفت: ای خداوند ببخشای. وگر هر آینه مستوجب عقوبتم در روز قیامتم نابینا برانگ…
عبدالقا در گیلانی را رحمة الله علیه دیدند در حرم کعبه روی بر حصبا نهاده می گفت: ای خداوند ببخشای. وگر هر آینه مستوجب عقوبتم در روز قیامتم نابینا برانگیز تا در روی نیکان شرمسار نشوم | |
روی بـر خاک عجز میگویم | هر سحرگه که بـاد میآید |
ایکه هرگز فرامشت نکنم | هیچت از بنده یاد میاید؟ |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج